Venijamin Marinković
Venijamin Marinković (Vionica, kod Ivanjice, 7. jul 1909 — Požega, 29. novembar 1941) bio je komunistički revolucionar i učesnik Narodnooslobodilačke borbe.
| venijamin marinković | |
|---|---|
 Spomen-bista u Ivanjici | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 7. jul 1909. |
| Mesto rođenja | Vionica, kod Ivanjice, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 29. novembar 1941. (32 god.) |
| Mesto smrti | Požega, Područje Vojnog zapovednika u Srbiji, Nacistička Nemačka |
| Profesija | nastavnik |
| Delovanje | |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Služba | NOV i PO Jugoslavije |
Biografija
urediRođen je 7. jula 1909. godine u selu Vionici, kod Ivanjice. Osnovnu školu je završio u rodnom mestu, a gimnaziju najpre u Ivanjici, a potom u Čačku. U toku školovanja dosta je čitao i bio član literarne družine „Rajić“, u Čačanskoj gimnaziji. Takođe je dosta prevodio sa francuskog jezika.
Posle završetka gimnazije, upisao je Filozofski fakultet u Beogradu. Tokom studija priustupio je revolucionarnom studentskom pokretu. Bio je učesnik studentskih demonstracija 1931. godine, zbog čega je bio uhapšen i proteran u rodno mesto. Ubrzo potom se vrtaio u Beograd i počeo ilegalno da deluje kao član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ) i Komunističke partije Jugoslavije (KPJ).
Bio je jedan od organizatora prvih ilegalnih skojevskih grupa na Beogradskom univerzitetu, posle uvođenja Šestojanuarske diktature. Krajem 1932. godine je ponovo bio uhapšen i zbog komunističkog delovanja je proveo par meseci u zloglasnoj „Glavnjači“.
Pored veoma aktivnog partijskog rada, Venijamnin je uporedo radio i studirao. Takođe se i bavio prevođenjem marksističke literature i prevodom marksističkih članaka iz stranih časopisa. U toku školske 1933/34. godine bio je član Univerzitetskog komiteta SKOJ-a.
Posle završenih studija, radio je kao nastavnik u gimnaziji u Smederevskoj Palanci, Rumi i Sinju. Godine 1938. je premešten u Užice, gde je radio u Užičkoj gimnaziji. Tokom rada u Užicu, veoma aktivno se uključio u rad tamošnje organizacije KPJ i bio uključen u rad Mesnog i Okružnog komiteta KPJ.
Posle okupacije Kraljevine Jugoslavije, 1941. godine kao član OK KPJ za Užice bio je jedan od organizatora ustanka u užičkom kraju. Posle formiranja Užičkog partizanskog odreda, postavljen je za političkog komesara Moravičke čete. Posle oslobođenja Požege, preuzeo je dužnost komndanta mesta. Na ovoj dužnosti je i poginuo, prilikom nemačkog bombardovanja Požege, tokom partizanske evakuacije, 29. novembra 1941. godine.
Njegovog otac, ubijen je 1942. godine od strane četnika, a kuća u kojoj su živeli u selu Devići, je posle rata proglašena za nepokretno kulturno dobro. Njegovo ime nosila je od 1964. do 1991. današnja Ivanjička gimnazija. Takođe jedna ulica u Ivanjici nosi njegovo ime.
