Veljko Ražnatović

пуковник авијације ЈНА, Арканов отац

Veljko Ražnatović (Rijeka Crnojevića, kod Cetinja, 20. maj 1920Beograd, 17. jun 1986) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i pukovnik avijacije JNA.

veljko ražnatović
Veljko Ražnatović
Lični podaci
Datum rođenja(1920-05-20)20. maj 1920.
Mesto rođenjaRijeka Crnojevića, kod Cetinja, Kraljevstvo SHS
Datum smrti17. jun 1986.(1986-06-17) (66 god.)
Mesto smrtiBeograd, SR Srbija, SFR Jugoslavija
Profesijavojno lice
Porodica
SupružnikSlavka Josifović
DecaŽeljko Ražnatović
Delovanje
Član KPJ od1941.
Učešće u ratovimaNarodnooslobodilačka borba
SlužbaNOV i PO Jugoslavije
Jugoslovenska narodna armija
Činpukovnik

Odlikovanja
Orden bratstva i jedinstva sa zlatnim vencem Orden partizanske zvezde sa srebrnim vencem Orden zasluga za narod sa srebrnim zracima
Orden za hrabrost Orden partizanske zvezde sa puškama Partizanska spomenica 1941.

Biografija

uredi

Rođen je 20. maja 1920. godine u Rijeci Crnojevića, kod Cetinja.[1]

Kao omladinac se priključio omladinskom revolucionarnom pokretu i 1939. godine postao član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ). U članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) primljen je maja 1941. godine.[1]

Nakon okupacije Jugoslavije, 1941. godine učestvovao je u pripremama oružanog ustanka. Bio je učesnik Trinaestojulskog ustanka, a potom je radio kao ilegalac na Cetinju, gde je bio član Okružnog komiteta KPJ za Cetinje.[1]

Posle je prešao u jedinicu, gde je obavljao dužnosti zamenika komandira i komandira čete. Potom je bio član Političkog odeljenja (Politodela) Desete krajiške udarne brigade, član Politodela 23. srpske divizije i zamenik političkog komesara 46. srpske divizije.[1]

Posleratni period

uredi

Avgusta 1945. godine bio je postavljen za političkog komesara Vazduhoplovnog vojnog učilišta i radio je na stvaranju novih pukova i vazduhoplovnih baza. Posebno je bio angažovan na organizovanju Komande Vazduhoplovnog vojnog učilišta, kao i nastavnog odeljenja i održavanju nastave.[1]

Kasnije se nalazio na službi u Brežicama u Sloveniji, Zagrebu i Pančevu. Bio je politički komesar 37. vazduhoplovne divizije do 1953. godine.[2]

Bio je oženjen Slavkom Josifović (1925—2012), sa kojom je imao ćerke Mirjanu, Jasnu i Biljanu i sina — Željka Ražnatovića Arkana (1952—2000).

Preminuo je 17. juna 1986. godine u Beogradu.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su — Orden bratstva i jedinstva prvog reda, Orden partizanske zvezde drugog reda, Orden zasluga za narod drugog reda, Orden za hrabrost i Orden partizanske zvezde trećeg reda.[1]

Reference

uredi
  1. ^ a b v g d đ Milikić Za naše nebo 1995.
  2. ^ Dimitrijević Jugoslovensko ratno vazduhoplovstvo 2006, str. 354.

Literatura

uredi
  • Miloš Milikić Mido Za naše nebo — Monografija prve klase letača Vazduhoplovnog učilišta 1945–1947. Beograd 1995. godina.
  • Bojan Dimitrijević Jugoslovensko ratno vazduhoplovstvo — 1942–1992. Beograd 2006. godina.