Ivan Subotić
Ivan Subotić (Beograd, 1893 — Njujork, 1973) bio je srpski i jugoslovenski diplomata. Subotić je bio stalni delegat Kraljevine Jugoslavije pri Društvu naroda u Ženevi, 1935−1939; član delegacije Kraljevine Jugoslavije na XV, XVI, XVII, Specijalnom zasedanju Skupštine sazvane u cilju razmatranje zahteva Kraljevine Egipat za prijem u Društvo naroda, XVIII i XIX zasedanju Skupštine Društva naroda; na zasedanjima Saveta Društva naroda: 103, 104. i 105.
| Ivan Subotić | |
|---|---|
 Ivan Subotić | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1893. |
| Mesto rođenja | Beograd, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 1973. |
| Mesto smrti | Njujork, SAD |
| Zanimanje | diplomata, pravnik, profesor |
| Porodica | |
| Supružnik | Anka Gođevac Subotić |
| Roditelji | Vojislav Subotić i Zorka Subotić |
Biografija
urediPosle završene osnovne škole i gimnazije u rodnom gradu, studirao je prava u Beogradu, i Beču do početka Prvog svetskog rata. Posle 1918. nastavio je školovanje u Parizu i Lozani do 1920. godine. Doktorirao je na Pravnom fakultetu u Lozani 1926, na temi: "Uticaj raspada Austro-Ugarske na državljanstvo njenih građana". Tokom boravka u Lozani naporedo je studirao i društvene i političke nauke, a bio je i predsednik Udruženja jugoslovenski studenata u Švajcarskoj.
Učestvovao u balkanskim ratovima kao dobrovoljac u Srpskoj vojci. Bio je učesnik Prvog svetskog rata prvo kao đak vojni obveznik a potom kao rezrvni konjički poručnik. [1] U ratovima su učestvovali i njegov otac Vojislav i stric Dejan.
Međuratni period
urediIvan Subotić je primljen u službu Ministarstva inostranih dela Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca u zvanju pisara 16. jula 1920. godine. Kao dobar poznavalac međunarodnog prava, i zbog dobrog znanja francuskog, nemačkog i engleskog jezika, bio je na službi u ministarstvu i često je postavljan za člana jugoslovenskih delegacija za pregovore sa: Austrijom (1923), Italijom (1924), Grčkom (1927. i 1929), Rumunijom i obe članice Malom antantom (1930) i u Međunarodnoj dunavskoj komisiji (1924). [2] Kao v.d. šefa IV odseka Pravnog odeljenja Ministarstva inostranih poslova, bio je i rukovodilac kurseva za usavršavanje činovnika MIP, koji su ustanovljeni pravilnikom od 27. septembra 1930. godine. [3]
Ministar inostranih poslova Milan Stojadinović ga je premestio za savetnika Stalne delegacije pri Društvu naroda u Ženevi, jula 1935. godine. Unapređen je za stalnog delegata decembra 1936. godine.[2] Milan Stojadinović ga je izabrao za ličnog izaslanika za pregovore sa Italijanim koji su rezultirali potpisivanjem Pakta o večnom prijateljstvu, marta 1937. godine. Na tom poslu radio je tokom zime 1936/1937. godine.[4] [5] [6] [7]
Novi ministar inostranih poslova Aleksandar Cincar-Marković ga je premestio za poslanika u Ankari, marta 1939, ali novu dužnost nije preuzeo jer je premešten za poslanika u Londonu maja iste godine.
Drugi svetski rat i posleratna emigracija
urediPosle poraza Kraljevine Jugoslavije u Aprilskom rata, Ivan Subotić je sa položaja poslanika u Londonu stavljen na raspolaganje ukazom od 4. avgusta 1941. godine. Rešenjem Ministarskog saveta od 12. avgusta iste godine, postavljen je za kraljevskog delegata pri Crvenom krstu Sjedinjenih Američkih Država. Taj posao je obavljao do decembra 1943. godine, kada je postavljen za člana Komisije za Italiju. Međutim, usled različitih zdravstvenih problema koje je imao tokom iste godine, nije bio u mogućnosti da prihvati novu dužnost.[2]
Ivan Subotić je bio profesor na Pravnom fakultetu u Njujorku, takođe je bio potpredsednik Advokatske komore Sjedinjeinih Američkih Država i na toj poziciji je ostao do svoje smrti (1973).
Porodične prilike
urediBio je sin jedinac čuvenog srpskog hirurga Vojislava Subotića, jednog od osnivača i profesora Medicinskog fakulteta u Beogradu, i unuk čuvenog srpskog pravnika, političara i pesnika Jovana Subotića
Ivan je bio u braku Ankom Gođevac Subotić. Anka je bila prva žena doktor prava na Beogradskom Univerzitetu. Rođena je 1890. godine u Knjaževcu, a preminula je 1983. godine u Njujorku. Ivan i supruga Anka su sahranjeni u porodičnoj grobnici porodice Subotić na Zemunskom groblju, gde su sahranjeni i Ivanovi roditelji kao i njegov deda Jovan Subotić.[8][9]
Reference
uredi- ^ Arhiv Jugoslavije, Fond Ministarstva inostranih poslova Kraljevine Jugoslavije (334), kutija 195, jedinica opisa 518 personalni dosije Ivana Subbotića
- ^ a b v AJ, f. 334, k. 195, j. o. 518
- ^ Mićić, Srđan (2018). Od birokratije do diplomatije. Istorija jugoslovenske diplomatske službe 1918-1939. Beograd: Institut za noviju istoriju Srbije. str. 153—156. ISBN 978-86-7005-149-2.
- ^ Avramovski, dr Živko (1968). Balkanske zemlje i velike sile 1935-1937. Od italijanske agresije na Etiopiju do jugoslovensko-italijanskog pakta. Beograd: Prosveta. str. 230.
- ^ Milak, Enes (1987). Italija i Jugoslavija 1931-1937. Beograd: Institut za savremenu istoriju. str. 139. ISBN 86-7403-071-3 Proverite vrednost parametra
|isbn=: checksum (pomoć). - ^ Mićić, Srđan (2010). Kraljevina Jugoslavije i anšlus Austirj 1938. godine. Beograd: Službeni glasnik : Evropski centar za mir i razvoj Univerziteta za mir Ujedinnjenih nacija. str. 60. ISBN 978-86-519-0656-8 (SG) Proverite vrednost parametra
|isbn=: invalid character (pomoć). - ^ Ristić, Gordana G. (2015). Spoljna politika Kraljevine Jugoslavije u periodu od 1934. do 1939. godine. Beograd: Zavod za udžbenike. str. 201, 202. ISBN 978-86-17-19169-4.
- ^ „2014. - "Kraljevina Jugoslavija u Društvu naroda"”. Arhivirano iz originala 15. 09. 2016. g. Pristupljeno 08. 09. 2016.
- ^ RTS Kulturno-umetnički program - Zvanični kanal (2019-01-30), Porodične oaze građanske Srbije - Porodica Subotić, Pristupljeno 2019-05-31
