Mirko Ćuković
Mirko Ćuković (Radoinja, kod Nove Varoši, novembar 1908 — Beograd, 22. decembar 1986) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, društveno-politički radnik SR Srbije i SFRJ i publicista.
| mirko ćuković | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Lični podaci | |||||||
| Datum rođenja | novembar 1908. | ||||||
| Mesto rođenja | Nova Varoš, Osmansko carstvo | ||||||
| Datum smrti | 22. decembar 1986. (78 god.) | ||||||
| Mesto smrti | Beograd, SR Srbija, SFR Jugoslavija | ||||||
| Profesija | pravnik | ||||||
| Delovanje | |||||||
| Član KPJ od | 1941. | ||||||
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba | ||||||
| Služba | NOV i PO Jugoslavije 1941 — 1945. | ||||||
| U toku NOB | potpredsednik ZAVNO Sandžaka | ||||||
| Odlikovanja |
| ||||||
Biografija
urediRođen je novembra 1908. u selu Radoinja, kod Nove Varoši. Poticao je iz zemljoradničke porodice. Osnovu školu završio je u rodnom selu, a dalje gimnazijsko školovanje je nastavio u Prijepolju, Novom Pazaru, Užicu i Sarajevu. Potom je u Beogradu završio Pravni fakultet. Tokom studija prikljčio se studentskom revolucionarnom pokretu i učestvovao u njegovim akcijama.[1][2][3]
Bio je posebno aktivan u Udruženju studenta Sandžaka, koje je delovalo među studentima Univerziteta u Beogradu, i okupljalo studente rodom iz Sandžaka. Zbog svog političkog rada, iako nije bio član tada ilegalne Komunističke partije, bio je hapšen i proganjan od policije, a 1934. je izveden pred Državni sud za zaštitu države u Beogradu. Do početka Drugog svetskog rata radio je kao advokatski pripravnik, a bavio se i novinarstvom i bio dopisnik Zagrebačkih novina.[1][2][3]
Godine 1941. postao je član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ), a nakon okupacije Jugoslavije prikljčio se aktivno Narodnooslobodilačkom pokretu (NOP). Bio je jedan od organizatora ustanka u novovaroškom kraju. U toku Narodnooslobodilačkog rata nalazio se na dužnostima pomoćnika političkog komesara čete, zamenika političkog komesara bataljona i člana Političkog odeljenja (Politodel) Treće proleterske sandžačke udarne brigade. Bio je član Zemaljskog antifašističkog veća narodnog oslobođenja Sandžaka (ZAVNOS) i potpredsednik njegovog Izvršnog odbora.[1][2][3]
Nakon oslobođenja, nalazio se najpre u diplomatskoj službi Nove Jugoslavije, kao savetnik Poslanstva FNRJ u Tirani, u NR Albaniji. Potom je bio pomoćnik pretsednika Komiteta za zakonodavstvo FNRJ, predsednik Verske komisije FNRJ, a od 1953. sekretar Komisije za iseljenička pitanja.[1][2] Radio je u ministarstvu poljoprivrede, u Centralnom komitet Saveza komunista Jugoslavije, Savezu sindikata i Skupštini SR Srbije. Bio je glavni urednik telegrafske agencije TANJUG. Biran je od 1963. za sudiju Ustavnog suda Srbije.[3]
Biran je za narodnog poslanika Republičkog veća Narodne skupštine NR Srbije, u više saziva, gde je bio sekretar Odbora za narodno zdravlje i socijalnu politiku, kao i za člana Gradskog veća Narodnog odbora grada Beograda. Bio je član Glavnog odbora Socijalističkog saveza radnog naroda Srbije (SSRN Srbije), Glavnog odbora Saveza udruženja boraca Narodnooslobodilačkog rata Srbije (SUBNOR Srbije) i član Centralnog komiteta Saveza komunista Srbije (CK SK Srbije), član Predsedništva Saveza sindikata Srbije i predsednik Saveza prijatelja dece Beograda.[4][2] U tri mandata biran je za člana Saveta Republike SR Srbije.[3]
Preminuo je 22. decembra 1986. u Beogradu, za govornicom tokom sednice Saveta Republike. Sahranjen je na Novom groblju u Beogradu.[3]
Aktivno se bavio prikupljanjem istorijskih dokmenata vezanih za istoriju Sandžaka. Objavio je nekoliko publikacija:
- Za dalji razvoj seljačkih radnih zadruga, Beograd 1949.
- Kulturno-prosvetni rad na selu, Beograd 1950.
- Srbija u Narodnooslobodilačkoj borbi — Sandžak, Beograd 1964.
- Putovanje u slobodu — ratne beleške. Nova Varoš 1979.
- Novovaroški kraj kroz istoriju — od neolita do 1941, Nova Varoš 1991. (posthumno)
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su — Orden republike za zlatnim vencem, Orden bratstva i jedinstva prvog reda, Orden partizanske zvezde drugog reda, Orden zasluga za narod drugog reda, Orden za hrabrost i dr.[1][3]
Njegovo ime nosio je Dom kulture u Novoj Varoši, a njegova spomen-bista nalazi se zajedno sa drugim spomen-bistama istaknutih revolucionara i narodnih heroja novovaroškog kraja ispred zgrade Zavičajnog muzeja u Novoj Varoši.
