Mita Miljković

mita miljković
mita miljković
	Mita Miljković 1957.
Lični podaci
Datum rođenja	22. novembar 1919.
Mesto rođenja	Berane, Kraljevstvo SHS
Datum smrti	16. decembar 2004. (85 god.)
Mesto smrti	Srbija i Crna Gora
Profesija	društveno-politički radnik
Delovanje
Član KPJ od	1938.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	NOV i PO Jugoslavije; 1941—1945.
1. predsednik skupštine FK Crvena zvezda
Period	februar 1948 — mart 1951.
Prethodnik	služba uspostavljena
Naslednik	Isa Jovanović
Odlikovanja

Milutin Mita Miljković (Berane, 22. novembar 1919 — 16. decembar 2004) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i društveno-politički radnik SR Srbije i SFR Jugoslavije i diplomata.

Biografija

Rođen je 22. novembra 1919. u Beranama, a nakon Prvog svetskog rata njegova porodica je kolonizovana u Metohiju. Školovao se u Peći, gde je došao u dodir sa omladinskim revolucionarnim pokretom, zbog čega je bio isključen iz gimnazije.^[1]

Potom je studirao na Pravnom fakultetu u Beogradu, gde je aktivno učestvovao u revolucionarnom studentskom pokretu i 1938. postao je član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Zbog revolucionarnog rada više puta je bio hapšen.^[2]

Učesnik je Narodnooslobodilačkog rata od 1941. godine. Bio je sekretar Oblasnog komiteta SKOJ-a za Kosovo i Metohiju i član Biroa Oblasnog komiteta KPJ za Kosovo i Metohiju. Uhapšen je 1942. nakon čega je poslat u internaciju u Italiju. Posle kapitulacije Italije, bio je politički komesar Kosovsko-metohijskog odreda i od novembra 1943. politički komesar Prve makedonsko-kosovske udarne brigade. Potom je ponovo bio na dužnosti sekretara Oblasnog komiteta SKOJ-a za Kosovo i Metohiju.^[2]

Nakon oslobođenja Jugoslavije, bio je poverenik za prosvetu Autonomne Kosovsko-metohijske oblasti, ministar prosvete i kulture u Vladi NR Srbije 1949—1950. godine. Kao rukovodilac Agitpropa za Kosovo i Metohiju osnivač je i prvi direktor i glavni i odgovorni urednik lista Jedinstvo u Prištini (1944-1946), a od 1946. je u Oblasnom komitetu KPS za Kosmet. Aprila 1952. postao je zamenik glavnog urednika i urednik spoljnopolitičke rubrike, a potom i glavni urednik lista Politika, do 1953. godine. Od 1953. do 1957. bio je ambasador FNRJ u NR Bugarskoj, a potom direktor lista Politika. Od 1958. do 1961. bio je ambasador FNRJ u Kraljevini Grčkoj. Od 1962. do 1967. bio je ambasador SFRJ u Francuskoj.^[1]

Bio je član Oblasnog komiteta KPS za Kosovo i Metohiju i član Centralnog komiteta Saveza komunista Srbije.^[1]

Biran je za narodnog poslanika Narodne skupštine FNRJ prvog i drugog saziva.^[1]

Od februara 1948. do juna 1951. bio je prvi predsednik Skupštine Fudbalskog kluba „Crvena zvezda”.

Bavio se publicističkim radom. Godine 1960. objavio je knjigu Znani i neznani, a 1995. knjigu Burne diplomatske godine — iz sofijskog dnevnika 1953-1956. Zajedno sa Pavlom Jovićevićem 1981. objavio je knjigu Borba pećkih komunista između dva rata 1918—1941.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima je Orden narodnog oslobođenja.^[2]

Reference

^ ^a ^b ^v ^g Ko je ko 1970, str. 670.
^ ^a ^b ^v Leksikon NOR 1981, str. 659.

Literatura

Ko je ko u Jugoslaviji — jugoslovenski savremenici. Beograd: Hronometar. 1970. COBISS.SR 4897031
Leksikon Narodnooslobodilačkog rata i revolucije u Jugoslaviji 1941—1945. tom II. Beograd—Ljubljana: Narodna knjiga—Partizanska knjiga. 1980. COBISS.SR 49300743

[FOOTNOTEKo_je_ko1970670-1] v ^g Ko je ko 1970, str. 670.

[FOOTNOTELeksikon_NOR1981659-2] v Leksikon NOR 1981, str. 659.

[1]

[2]