Nikola Karanović
Nikola Karanović (Prkosi kod Bosanskog Petrovca, 14. decembar 1914 — Split, 22. novembar 1991) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, general-pukovnik JNA i narodni heroj Jugoslavije.
| nikola karanović | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Nikola Karanović | |||||||||||
| Lični podaci | |||||||||||
| Datum rođenja | 14. decembar 1914. | ||||||||||
| Mesto rođenja | Prkosi, kod Bosanskog Petrovca, Austrougarska | ||||||||||
| Datum smrti | 22. novembar 1991. (76 god.) | ||||||||||
| Mesto smrti | Split, Hrvatska | ||||||||||
| Profesija | vojno lice | ||||||||||
| Delovanje | |||||||||||
| Član KPJ od | decembra 1941. | ||||||||||
| Učešće u ratovima | Aprilski rat Narodnooslobodilačka borba | ||||||||||
| Služba | Jugoslovenska vojska NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija | ||||||||||
| Čin | general-pukovnik | ||||||||||
| Heroj | |||||||||||
| Narodni heroj od | 20. decembra 1951. | ||||||||||
| Odlikovanja |
| ||||||||||
Biografija
urediRođen je 14. decembra 1914. godine u selu Prkosi kod Bosanskog Petrovca, u zemljoradničkoj porodici. Osnovnu školu završio je u Kulen Vakufu, 1927. godine. Do 1929. bavio se zemljoradnjom, a potom je otišao u Podoficirsku školu, koju je završio 1931. godine. Od tada je bio podoficir u Jugoslovenskoj vojsci.
Aprilski rat ga je zatekao u Sloveniji, na dužnosti komandira voda mitraljeske čete. Nakon poraza jugoslovenske vojske, vratio se u rodni kraj.
U prvim danima oružanog ustanka 1941, postao je komandant odreda Čovka. Decembra 1941. godine, primljen u Komunističku partiju Jugoslavije.
Septembra 1941. godine postavljen je za zamenika komandanta Bosanskopetrovačkog bataljona. U aprilu 1942. godine, postao je komandant Petog krajiškog odreda, a avgusta 1942. godine prvi komandant Treće krajiške proleterske brigade, koju je vodio do avgusta 1943. godine, kada je otišao na dužnost komandanta Desete krajiške divizije. Januara 1944. godine, stupio je na dužnost zamenika komandanta Petog bosanskog korpusa, a krajem godine postao je komandant istog korpusa.
Kao komandant Bosanskopetrovačkog bataljona, u januaru 1942, u Medenom Polju, zajedno sa svojim borcima pobedio je nadmoćnije italijanske snage. U jurišu boraca bio je ranjen rafalom puškomitraljeza. Iako pogođen s nekoliko metaka, brzo se oporavio i vratio u borbeni stroj.
Kao komandant Treće krajiške brigade učestvovao je u mnogim borbama u toku Četvrte i Pete neprijateljske ofanzive. Brigada je dobila pohvalu od Vrhovnog komandanta, Josipa Broza Tita, za odbranu ranjenika u bici na Neretvi. Prenj, Drina, Ifsar, Sutjeska, Ilijaš i mnoga druga mesta, poprišta su teških borbi koje je brigada vodila u toku svih ofanziva.
Posle rata bio je komandant divizije, korpusa i armije i na drugim visokim dužnostima. Završio je Višu vojnu akademiju. Bio je general-pukovnik u rezervi.
Umro je 22. novembra 1991. godine u Splitu.
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i mnogih jugoslovenskih i stranih odlikovanja, među kojima je poljski Grinvaldov krst drugog reda. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 20. decembra 1951. godine.
Literatura
uredi- Jugoslovenski savremenici: ko je ko u Jugoslaviji. „Hronometar“, Beograd 1970. godina.
- Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975.
- Srpski biografski rečnik (knjiga četvrta). „Matica srpska“, Novi Sad 2009. godina.
Spoljašnje veze
uredi- „Heroj u ratu i miru”. backapalankavesti.com. 20. 2. 2019.
