Svetozar Radojčić
Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
Svetozar Radojčić (Sremski Karlovci, 14. maj 1909 — Beograd, 20. oktobar 1978) bio je srpski istoričar umetnosti, univerzitetski profesor [a] i akademik. Njegovi najznačajniji radovi, vezani su za freskoslikarstvo i umetnost srednjovekovnih srpskih zemalja, a svoje kapitalno delo „Staro srpsko slikarstvo“ objavio je 1966. godine. Bio je sin Nikole Radojčića, srpskog istoričara i akademika.
Svetozar Radojčić | |
---|---|
Lični podaci | |
Puno ime | Svetozar Radojčić |
Datum rođenja | 14. maj 1909. |
Mesto rođenja | Sremski Karlovci, Austrougarska |
Datum smrti | 20. oktobar 1978.69 god.) ( |
Mesto smrti | Beograd, SR Srbija, SFRJ |
Biografija
urediRođen je 14.05. 1909. godine u Sremskim Karlovcima, gde je njegov otac Nikola radio kao profesor u Karlovačkoj gimnaziji i tu je završio osnovnu školu 1920. godine. Iste godine je upisao srednju školu u Ljubljani, pošto je njegov otac dobio mesto profesora na Ljubljanskom univerzitetu. Posle završene srednje škole, u istom gradu je od 1928. do 1932. godine završio studije arheologije. Tokom studija, Radojčić je školsku 1930/1931 proveo na zagrebačkom Sveučilištu, a za vreme leta je boravio u letnjoj školi bečkog Arheološkog instituta u koruškom gradiću Fajštricu (Bistrici) (1930. i 1931). Obrazovanje je sticao i u Beču i Pragu (Institut N. P. Kondakova i Univerzitet Karlov), a letnji period 1933. godine je proveo na arheološkim lokalitetima i muzejima u Veneciji, Akvileji i Gradežu. Doktorsku disertaciju na temu „Portreti srpskih vladara u srednjem veku“ je odbranio u Ljubljani 30. oktobra 1934. godine i ona je iste godine štampana u Skoplju u izdanju Muzeja Južne Srbije,[1] čiji je direktor tada bio Radoslav Grujić.
Svetozar Radojčić je 27.05. 1952. godine postao dopisni član Odeljenja društvenih nauka, čiji redovni član postaje 5. decembra 1963. godine. Član Odeljenja istorijskih nauka postao je 11.03. 1971. godine, a bio je i predsednik Hilandarskog odbora SANU.
Odabrana nagrade
uredi- Oktobarska nagrada Beograda (1965)
- Herderova nagrada (1967)
- Sedmojulska nagrada (1971)
Odabrana dela
uredi- Radojčić, Svetozar (1934). Portreti srpskih vladara u srednjem veku. Skoplje: Muzej Južne Srbije.
- Radojčić, Svetozar (1938). „Freska Konstantinove pobede u crkvi svetog Nikole Dabarskog” (PDF). Glasnik Skopskog naučnog društva. 19: 87—102. Arhivirano iz originala 11. 06. 2024. g. Pristupljeno 11. 06. 2024.
- Radojčić, Svetozar (1950). Stare srpske minijature. Beograd: Naučna knjiga.
- Deroko, Aleksandar; Radojčić, Svetozar (1950). „Otkopavanje Caričina grada 1947 godine” (PDF). Starinar. 1: 119—142.
- Deroko, Aleksandar; Radojčić, Svetozar (1950). „Vizantiske starine u Jablanici i Pustoj Reci” (PDF). Starinar. 1: 175—181.
- Radojčić, Svetozar (1955). Majstori starog srpskog slikarstva. Beograd: Naučna knjiga.
- Radojčić, Svetozar (1966). Staro srpsko slikarstvo. Beograd: Nolit.
- Radojčić, Svetozar (1982). Odabrani članci i studije: 1933-1978. Beograd; Novi Sad: Jugoslavija; Matica srpska.
- Radojčić, Svetozar (1982). Srpska umetnost u srednjem veku. Beograd; Zagreb: Jugoslavija; Spektar.
Vidi još
urediReference
urediNapomene
uredi- ^ Od 1956. godine, Radojčić je bio redovni profesor Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu, na Odeljenju za Istoriju umetnosti.
Literatura
uredi- Radojčić, Svetozar (1996). Portreti srpskih vladara u srednjem veku (fototipsko izdanje originala iz 1934. godine sa dopunama). Beograd. ISBN 86-80879-07-X.
- Kratka biografija na sajtu SANU
Spoljašnje veze
uredi- Doprinos Svetozara Radojčića metodologiji srpske istorije umetnosti, doktorska disertacija (2014)