Age of Empires II: The Age of Kings
Age of Empires II: The Age of Kings je računarska igra koju je razvila kompanija Ensemble Studios, a objavio Microsoft Game Studios. Ova igra, po žanru strategija u realnom vremenu, je izdata 30. septembra 1999. godine. Predstavlja drugi deo serijala Age of Empires. Igra prikazuje srednji vek od pada Zapadnog rimskog carstva do doba velikih geografskih otkrića. Može se igrati sa 13 civilizacija. Pored mnogih opcija koje igrica pruža, nudi se i opcija multiplejer igre u dogovoru sa saigračem ili platformom koja automatski nalazi nasumične protivnike.
Opis igre uredi
Age of Empires II se fokusira na izgradnju gradova, prikupljanje sredstava, stvaranje vojske i na kraju pokoravanju protivnika uništavanjem njihovih jedinica i objekata. Igrači osvojiaju protivničke gradove i imperije dok vode jednu od 13 civilizacije kroz četiri "doba": mračno doba, feudalno doba, doba zamkova (što je u stvari pozni srednji vek), i imperijalno doba, što podseća na doba renesanse - u periodu od oko 1000 godina. Unapređenje u novo doba otključava nove jedinice, strukture i tehnologije, ali igrači moraju prvo da izgrade određene objekte iz njihovog trenutnog doba i onda da plate sumu sredstava (obično hrane i zlata).
Civilne jedinice, pod nazivom "meštani", se koriste za prikupljanje sredstava; oni su ili muškarci ili žene - pol ne utiče na njihove sposobnosti. Resursi se mogu koristiti za obuku jedinica, izgradnju zgrada i istraživanja tehnologija, između ostalog. Na primer, igrači mogu istražiti bolji oklop za pešadijske jedinica. Igra nudi četiri vrste resursa: hranu, drvo, zlato i kamen. Hrana se dobija lovom na životinje, prikupljanje plodova, uzgajanjem stoke, uzgajanjem useva ili ribolovom na obali ili iz čamaca. Drvo se prikuplja sečenjem drveća. Zlato se dobija iz rudnika zlata, trgovinom ili sakupljanjem relikvija u manastirima, dok se kamen prikupljaju iz rudnika kamena. Meštani zahtevaju mesta, obično magacine (gradski centar, rudarski kamp, mlinove, i pilana), gde se mogu skladištiti sakupljeni resursi. Svaka civilizacija može da kupi nadogradnje da poveća brzinu sakupljanja tih sredstava. Igrači mogu izgraditi pijacu za trgovinu; igrači mogu da trguju drvetom, kamenom ili hranom za zlato ili da koriste zlato za kupovinu drugih resursa. Cene na tržištu variraju u svakoj transakciji. Osim toga, tržišta i pristaništa mogu da generišu zlato pomoću trgovinskih kolica ili brodova koji se koriste za posete stranim pijacama i lukama; kada se vrate igračevoj pijaci/luci, dodaje se zlato u prikupljene zalihe. Količina zlata koju trgovinska jedinica zarađuje na svakom putovanju povezana je sa udaljenošću koju je morala da pređe do strane pijace; više zlata se zaradi na dužim putovanjima. Moguće je trgovati sa protivničkim pijacama ili lukama, ali u tom procesu neprijateljske jedinice mogu da napadnu i unište igračeve trgovinske jedinice. Igrači ne moraju ručno da obavljaju trgovinu, jednom kada se odabere luka ili pijaca trgovinske jedinice će bez prekida nastaviti sa trgovinom.
Postoji pet kampanje u Age of Empires II, koji sadrži istorijski zasnovane scenarije kao što su Džingis-kanova invazija Evroazije, Barbarosin krstaški rat ili Saladinova odbrana Svete zemlje. U kampanji Jovanke Orleanske i Vilijama Volasa, igrač može da kontroliše jedinicu zasnovanu po njima; u drugima, igrači primaju naređenja od predstavnika komandanta vojske.
Dodatni načina igre su na raspolaganju igračima u Age of Empires II. Jedan od načina, slučajna mapa, stvara mapu iz jedne od nekoliko nasumično odabranih skrišti za generisanje mapa, sa igračima koji počinju od mračnog doba sa gradskim centrom, troje meštana (ili više u zavisnosti od civilizacije), i izviđačke jedinice. Igra može se dobiti vojnim osvajanjem, izgradnjom posebnog tipa zgrade poznate kao „čudo” i da je čuvaju nesrušenim određeno vreme, ili prikupljanjem svih relikvija postavljenih na mapi za postavljeni vremenski period. Dvoboj mod omogućava igračima da počnu sa velikom količinom resursa, bacajući fokus na vojnu premoć, dok u režimu kraljoubistva svaki igrač dobija kraljevsku jedinicu, a igru dobija ubijanjem svih ostalih monarha.
Jedinice i civilizacije uredi
Svaki igrač ima ograničenje na broj jedinica (populacioni limit), ali ne može odmah koristiti ceo potencijal stanovništva. Kapacitet stanovništva, koji može biti ograničen na bilo koju vrednost između 75 i 200 u intervalima od 25, je zasnovan na broju kuća, dvoraca ili gradskih centara (glavne zgrade u igračevom gradu) koje su izgrađene. Age of Empires II je uveo dve značajne nove mogućnosti za upravljanje jedinicom: dugmetom „nezaposleni meštanin” koje pomaže igraču da pronađe meštane kojima nije dodeljena zadatak, a dugme „gradsko zvono”, koji poziva sve igračeve meštane da se sklone u gradski centar, dvorac ili kulu zarad njihove bezbednosti. Jedinice sklonjene u ove tri zgrade (naročito strelcu), povećavaju vatrenu moć zgrade (kule odapinju više strela što je više jedinica sklonjeno u njih); gradski centar ne može uopšte da odapinje strele ako nijedna jedinica nije sklonjena u njega.
Age of Empires II obuhvata pet vrsta vojnoh jedinice: pešadiju, strelce, konjicu, opsadna naoružanja i pomorske jedinice. Određene vrste pešadije, strelaca i konjice su "protivjedinice" sa posebnim odbranom od drugih vrsta jedinica. Sve tri ljudske vrste vojske uglavnom prate kamen-papir-makaze model. Na primer, pešadija su uglavnom moćna protiv zgrada, ali slaba protiv konjice, tako da pešadijske protiv-jedinice (kopljanici i pikeniri) imaju napadačke bonuse protiv konjice. Svaka civilizacija u Age of Empires II ima jednu ili dve specijalne jedinice koje su ekskluzivne za te civilizacije. Na primer, Britanci imaju pristup velškim strelcima, streličarskoj jedinici sa povećanim dometom. Ove jedinice specifične za svaku civilizaciju su uglavom snažnije, ali i dalje prate osnovni kamen-papir-makaze model. Sveštenik je posebna vrsta vojne jedinice koja ima sposobnost preobraćivanja neprijateljskih jedinica u igračevu civilizaciju, kao i da leči savezničke jedinice. Sveštenici se koriste za prikupljanje relikvija; relikvije skupljaju zlato kada se nodesnu u igračev manastiru igrača - što je više relikvija prikupljeno, brže se nagomilava zlato. Prikupljanje svih srelikvija na mapi je jedna od metoda kojima igrač može da pobedi i u modu slučajne mape, u zavisnosti od postavki kojima se definiše pobeda. Kada igrač ima sve relikvije u svojim manastirima, svim igračima se prikazuje brojač. Ako igraču nakon određenog vremena ne bude srušen manastir u kom se čuva relikvija, onda igru dobija taj igrač.
Igrači mogu da se odluče da igraju kao jedan od 13 civilizacija podeljena u četiri arhitektonska stila: zapadnoevropski, istočnoevropski, bliskoistočni i istočnoazijski) što određuje izgled građevina u igri. Civilizacije imaju različite prednosti i mane po pitanju ekonomije, tehnologije i borbi, a svaka ima pristup nekoj drugoj, veoma moćnoj "jedinstvenoj jedinici". Osim toga, svaki civilizacija daje individualni timski bonus u timskoj igri. Da bi se pojačala različitost, svaka civilizacija ima niz zvučnih odziva na njihovom maternjem jeziku koje izgovaraju jedinice kada se izaberu ili im se naloži da izvrše zadatak.
Zgrade uredi
Zgrade u doba kraljeva su podeljeni u kategorije ekonomskih i vojnih objekata. Zgrade mogu istraživati tehnologije i nadogradnje koje povećavaju ekonomsku ili vojnu efikasnost ili efikasnost jednog tipa jedinica, kao i da obezbede sredstva za igrača.
Najvažnija ekonomski zgrada je gradski centar, gde se stvaraju meštani, gde se mogu čuvati sve vrste sredstava, mogu se istraživati neke tehnologije i igrač može da napreduje na sledeće doba. Gradski centar može da ispaljuje strelice na neprijateljskih jedinica koje se unutar dometa ako se meštani ili strelice sklone u njega dok je on napadnut. Drugi ekonomski objekti na raspolaganju uključuju objekte za skladištenje za resurse, farme, pristaništa (pristanište takođe može proizvesti nekoliko tipova vojnih brodova), i kuće da izdržavaju veću populaciju.
Vojne zgrade uključuju zgrade za proizvodnju jedinica, kao što su kasarne, streljane, štale i zamkovi, kao i odbrambene zgrade poput zidova i kula. U vojni objektima se mogu obavljati istraživanja da se poboljšaju sposobnosti vojnih jedinica, čime se povećava njihova snagu, odbrambene sposobnosti, ili drugi atributi. Zamkovi su ključne ofanzivne i defanzivne zgrade u kojima mogu da se proizvode trebušeti, obučavaju jedinstvene jedinice za svaku civilizaciju i ispljuju strele na neprijateljske jedinica koje su unutar dometa, a jedinice koje su se sklonile u zamkove odapinju dodatne strele. Zamkovi se mogu graditi samo nakon što igrač dostigne doba zamkova, iako u nekim opcijama igre (kao što je kraljeubistvo), igrači počinju igru sa izgrađenim zamkom već u mračnom dobu.
Nakon napredovanja u imperijalno doba, igrači mogu takođe izgraditi „čudo”, izuzetno skupu civilnu zgradu. Na režimu igre za više igrača, izgradnja čuda započinje odbrojavanje do pobede ako igračevo čudo ne bude uništenom u određenom vremenskom periodu. Svaka čudo je jedinstveno za kulturu određene civilcizacije, npr. Nebeski hram za Kineze ili Notr Dam za Franke.
Civilizacije uredi
- Britonci su civilizacija čija je specijalnost upotreba strelaca. Njihova jedinstvena jedinica je strelac sa velškim lukom. Međutim, nemaju pristup paladinima u kasnijim fazama igre. Građevina koja predstavlja čudo za ovu civilizaciju je Ahenska katedrala.
- Vizantici su civilizacija čije su specijalnost jaka mornarica i jaka odbrana. Pošto su Vizantinci bili na vrhuncu svoje moći dok je ostatak Evrope bio u mračnom dobu, Vizantinci plaćaju manje za prelazak u Imperijalno doba. Njihova jedinstvena jedinica je katafrakt. Građevina koja predstavlja čudo za ovu civilizaciju ja Sveta Sofija.
Kampanje za jednog igrača uredi
Age of Empires II je prvobitno podavan sa 5 dugačkih kampanja koje prate 5 ličnosti: Vilijama Volasa (Kelti), Jovanku Orleanku (Franci), Saladina (Saraceni), Džingis-kana (Mongoli) i Fridriha Barbarosu (Tevtonci). Kampanje su poređane po redosledu da bi se istakla njihove težine - kampanja Vilijama Volasa je najlakša, dok je Barbarosina najveći izazov.
Kampanja Vilijama Volasa služi kao kampanja za obuku igrača, slično kao i u originalnoj igri Age of Empires, i daje akcenat kako da se kreću jedinice, prikupljalju resursi, sakupljaju ičivaju relikvije i pobeđuje protivnik, koji su u ovoj kampanji predstavljeni kao Englezi tokom Škotskih ratova za nezavonost, kojima zapoveda zli, okrutni i sposobni komandant Edvard Dugonogi.
Kampanja Jovanka Orleanke dodeljuje igraču komandu nad razbijenim i demoralizovanim Francuzima tokom Stogodišnjeg rata protiv Engleske. Na početku kampanje, skoro svaka veća i odsudna bitka koju su vodili Francuzi je uvek vodila do njihovog poraza od Engleza. Međutim, u najtežem trenutku po Francuze, pojavljuje se sedamnaestogodišnja devojka - Jovanka Orleanka koja namerava da spase Francusku po Božjoj zapovesti. Ona namerava da zauvek istera Engleze iz Francuske. Njeno prisustvo prilikom opsade Orleana joj dodeljuje nadimak 'Devica od Orleana', i ona stiče poverenje nekrunisanog dofena Šarla VII tako što joj je data komanda nad celm francuskom vojskom, mada dofenovi savetnici počinju da kuju zaveru protiv Jovanke. U nekoliko prekretnica tokom Stogodišnjeg rata, tj. loarskog pohoda odakle su celokupne engleske i Burgundijske snage isterana, nada za slobodnu Francusku počinje da inspiriše sve veći broj ljudi koji žele da se bore pod komandom Jovanke Orleanke. Međutim, savetnici nedavno krunisanog Šarla VII ubeđuju kralja da ne pošalje Jovanki obećano pojačanje tokom ključne opsade Pariza. Jovana se povlači u zamak Kompjenj koji opsedaju engleske i burgundske trupe. Zaglavljenu van sigurnosti zamka, Jovanku zarobljavaju burgundski vojnici, Englezi je osuđuju kao jeretika, i spaljjuju na lomači. U poslednjoj misiji u kampanji, bici kod Kastijona, jedan od Jovankinih najodanijih saboraca sakuplja ogromnu vojsku osvetnički nastrojenih francuskih vojnika, i konačno uništava englesku i burgundsku vojsku oko i u Kastijonu, čime se okončava Stogodišnji rat i Englezi proteruju iz Francuske, osim Kalea.
Ova kampanja se odigrava u godinama nakon događaja koji su doveli do Prvog krstaškog rata i osvajanja Jerusalima. Saladin (koga tumači igrač kroz ovu kampanju) ima prvi zadatak da učvrsti u Egiptu i protera odatle krstaše, kako bi postao sultan Egipta. Pohlepni krstaš po imenu Rene od Šatijona stalno krši krhki mir između krstaša i Saracena, što Saladinu izaziva veliku brigu. Krstaški upadi u Crveno more su na kraju odbijeni od Saracena. U bici kod Hitina Saraceni odnose odlučujuću pobedu nad udruženom vojskom Templara, Hospitalaca, Jerusalimskog kraljevstva i engleskih krstaša, zarobljavaju Renea od Šatijona (koji je jedini zarobljenik koga Saladin lično ubija) i zadobijaju deo Istinskog krsta kao važnu relikviju. Pošto je moć krstaša sada značajno opala nakoh Hitina, Salain pokreće opsadu Jerusalima da ga oslobodi krstaške kontrole. Međutim, saraceni moraju voditi mnogo računa da ne unište manastire unutar Svetog grada, a takođe se moraju pobrinuti da logore Templara i Hospitalaca koji čuvaju prilaz grada. Opsada je uspešna, a Sveta zemlja je sada još jednom pod saracenskom kontrolom osim krstaških poseda Tiberijade, Tira i Aškelona, ali i njih kasnije zauzima Saladin. Kada je papa obavešten o porazu krstaša na Bliskom istoku, pokrenut je Treći krstaški rat, koji je pretio da poništi Saladinovo osvajanje. Poslednja misija daje zadatak igraču da odbrani jako utvrđenu citadelu od konstatnih napada krstaša, od kojih je najpoznatiji kralj Ričard I Lavlje Srce, kao i da sagradi Veliku džamiju iz Samare.
Džingis-kanova kampanja se fokusira na uspon podeljenih i zaraćenih plemena Mongolije umoćno i zastrašujuće Mongolsko carstvo. Prve misije u kampanji se fokusiraju na ujedinjenje nekoliko stepkih plemena, dok se istovremeno igrač mora pobrinuti za Kara-Kitaje, zaklete neprijatelje Džingis-kana. Kada su druga plemena ili ujedinjena ili uništena, Džingis-kana sada bava oko na vladavinu svetom. Velika prostranstva Harezm u Iranu bi bili očigledan izbor, ali uprkos obećanju da će pomoći Mongolima, tehnološki naprednija kineska kraljevstva su odbila da pomognu, tako pružajući pravac gde Džingis usmerava svoj sledeći pohod. Kada je cela Kina sada pod mongolskom kontrolom, mongolske horde sada imaju tehnologiju sposobnu da obori utvrđenja Persije i dalje. Nakon osvajanja Harezma i ruskih kneževina, (ovih potonjih od strane Subudaja), Evropa postaje poslednji kontinet koji treba da bude pokoren. Međutim, Džingis-kan sada ima 80 godina i umire pre nego što osvajanje može biti dovršeno. Njegov sin Ogataj obećava da će nastaviri rat, što čini Poljsku njihovom prvom metom. Koristeći brojčanu prednost Mongoli su u stanju da poraze vitezove Poljske i Češke, kao i nekoliko nemačkih vojvodstava koje su došle u pomoć Poljskoj. Poslednja misija Džingis-kanove kampanje se fokusira na Pax Mongolica, izraz korišćen da se opiše vrhunac moći koji je uživalo Mongolsko carstvo. Ugarska, poslednja velika sila u istočnoj Evropi, je sve što stoji na putu daljih monolskih upada u Evropu.
Ova kampanja se fokusira na širenje Svetog rimskog carstva interisanjem zaraćenih nemačkih vojvodstava pod vladavinu Fridriha I Barbarose, prvog Svetog rimskog cara. U prvoj misiji kampanje igrač uspostavlja Barbarosinu prevlast nad srednjoevropske sile Austrijom, Saksonijom, Bavarskoj, Bohemijom, Burgundijom kao i Švabijom sakupljanjem relikvija. Iako je uspostavio dominaciju, Barbarosa i dalje nailazi na rivala koji će izazvati moć njegovog carstva u obliku Poljske, kao i Hajnriha Lava, poštovanog Barbarosinog saveznika. Hneriju su pošteđeni život i titule sve dok obećava da će biti potpuno veran Barbarosi. Kada je srednja Evropa sada pod prevlašću Svetog rimskog carstva, Barbarosa okreće svoju pažnju Italiju, tj. Milano i Papsku državu. Uspon Svetog rimskog carstva je ugrozilo moć pape u Evrope, stoga Barbarosa mora da pokori italijanske krajeve koji kuju zaveru protiv njega. Još jednom, Hajnrih Lav izdaje Barbarosu, a ovaj pud su mu oduzete titule i proteran je u ignzanstvo, dok je Barbarosa uspeo da potvrdi svoju prevlast u Italiji. Treći krstaški rat počinje na Bliskom istoku, a Barbarosa obećava podršku svog carstva prestojećem pohodu. Međutim, vojska Svetog rimskog carstva je prevelika za bilo koju mornaricu da je prenese, što primorava Barbarosu da sa svojom vojsku maršira kroz neprijateljski Konstantinopolj i Anadoliju, koja je puna Seldžuka. Tokom ovog marša, Barbrosa se davi zbog težine svog oklopa u reci, a njegovoj vojsci preostaje da nastavi do Kupole na steni sa svojim mrtivim carem da ispuni njegovu želju.
