Jezici Jugoslavije
Jugoslovenski jezici ili jezici Jugoslavije su jezici koji se govore u bivšim jugoslovenskim državama. To su uglavnom indoevropski jezici i dijalekti, odnosno dominantni južnoslovenski varijeteti (srpskohrvatski, slovenački i makedonski), kao i albanski, cincarski, bugarski, češki, nemački, italijanski, venecijanski, balkanski romski, rumunski, rusinski, slovački i ukrajinski jezici. Postoje i delovi zemlje u kojima se govore neindoevropski jezici kao što su mađarski, turski itd.
Jezička politika u Jugoslaviji uredi
Od 1966. jezičke i etničke podele bile su deo javne rasprave u Jugoslaviji. Jezička politika delegirana je na opštinski nivo. Jezička situacija se ogledala u ustavima svake republike, a detaljnije u ustavima opština. [1]
Jugoslavija je uspostavila svoju jezičku politiku na saveznom, republičkom i opštinskom nivou.
Savezna jezička politika je sačinjena na osnovu sledeća četiri principa: [2]
- Domaće mere su bile osnova jezičke politike.
- Bile su potrebne posebne mere. Garantovanje „jednakih prava“ za sve etničke grupe bilo je nedovoljno.
- Integracija svih nacija i narodnosti zavisi od sposobnosti političko-administrativne strukture da obezbedi mehanizme izražavanja.
- Svaka nacija i nacionalnost treba da imaju direktan glas u određivanju konkretnih mera.
Spisak jezika u Jugoslaviji uredi
Ovo je spisak jezika bivše države Jugoslavije:
Zapadni južnoslovenski jezici
- srpsko-hrvatsko-slovenački, konstruisani zvanični standard Kraljevine Jugoslavije
- srpskohrvatski, policentrični jezik i dijalekatski kontinuum Bosne i Hercegovine, Hrvatske, Crne Gore i Srbije, podeljen je na četiri nacionalna standardna varijanta koja su se koristila u odgovarajućim zemljama nakon raspada Jugoslavije: bosanski, hrvatski, crnogorski i srpski
- Slovenački jezik, jezik Slovenije
Albanski, istočni južnoslovenski jezici, balkanski turski i balkanski romski
- Makedonski jezik, jezik Severne Makedonije (ranije Makedonije)
- Balkanski gagauski turski, jezik Severne Makedonije, Kosova, Bosne i Hercegovine i Sandžaka
- Balkanski romski, jezik Severne Makedonije, Bosne i Hercegovine, Hrvatske, Crne Gore i Srbije
- Albanski jezik, suzvanični jezik na Kosovu (Autonomna Pokrajina Kosovo u sastavu Jugoslavije)
- Panonski Rusin, istočnoslovenski jezik kojim govore panonski Rusini, u severozapadnoj Srbiji (Bačka i Sremska oblast) i istočnoj Hrvatskoj (Srem)
Izvori uredi
- ^ TOLLEFSON, JAMES W. (1980). „Language Policy and National Stability in Yugoslavia”. Canadian Slavonic Papers / Revue Canadienne des Slavistes. 22 (4): 506—517. ISSN 0008-5006.
- ^ TOLLEFSON, JAMES W. (1980). „Language Policy and National Stability in Yugoslavia”. Canadian Slavonic Papers / Revue Canadienne des Slavistes. 22 (4): 506—517. ISSN 0008-5006.