Boriša Kovačević Šćepan

Boriša Kovačević Šćepan (Duvno, 2. decembar 1908 — Miljevina, kod Foče, 13. jun 1943) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.

boriša kovačević
Boriša Kovačević Šćepan
Lični podaci
Datum rođenja	(1908-12-02)2. decembar 1908.
Mesto rođenja	Duvno, Austrougarska
Datum smrti	13. jun 1943.(1943-06-13) (34 god.)
Mesto smrti	Miljevina, kod Foče, ND Hrvatska
Delovanje
Član KPJ od	1930.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	NOV i PO Jugoslavije
U toku NOB	član Politodela Desete hercegovačke brigade
Heroj
Narodni heroj od	22. jula 1949.

Biografija

Rođen je 2. decembra 1908. godine u Duvnu. Potiče iz bogate trgovačke porodice. Osnovnu školu završio je u Duvnu, gimnaziju u Sarajevu, a Filozofski fakultet u Beogradu. Kao gimnazijalac pripadao je revolucionarnom omladinskom pokretu Sarajeva i postao član Saveza komunističke omladine Jugoslavije.

U članstvo ilegalne Komunističke partije Jugoslavije primljen je 1930. godine, kao student prve godine. Njegov politički rad na Beogradskom univerzitetu, otpočeo je svega godinu dana posle zavođenja Šestojanuarske diktature kralja Aleksandra Karađorđevića, tokom koje je vršen sistematski progon komunista. Boriša je bio jedan od najaktivnijih studenata-komunista na Beogradskom univerzitetu, a politički je delovao i u rodnom kraju za vreme raspusta.

Zbog revolucionarnog rada često je hapšen i proganjan, a posle završetka fakulteta, 1934. godine, nije mogao dobiti stalno zaposlenje. Potom se vartio u Bosnu, gde je nastavio političko delovanje. Radio je na omasovljenju radničkog pokreta i jačanju partijskih organizacija. Posebno se isticao u radu s omladinom.

Godine 1938. Boriša Kovačević je izabran za sekretara obnovljenog Pokrajinskog komiteta KPJ za Bosnu i Hercegovinu i bio najzaslužniji za preseljenje sedišta ovog komiteta iz Mostara u Sarajevo. Aktivnio je radio u sindikatima, s omladinom, posebno skojevskom, u ženskim organizacijama, kulturnoprosvetnim i sportskim društavima, stručnim i drugim udruženjima i dr. Kao sekretar Pokrajinskog komiteta bio je veoma zaslužan za borbu protiv sektaštva i sprečavanje frakcijskih borbi u okviru Komunističke partije na teritoriji Bosne i Hercegovine, podržavajući novoizabranog generalnog sekretara KPJ Josipa Broza Tita.

Posle Aprilskog rata i okupacije Kraljevine Jugoslavije, 1941. godine, Boriša je kao član Pokrajinskog komiteta KPJ za BiH aktivno je radio na pripremama oružanog ustanka protiv okupatora. Ilegalno je radio u okupiranom Sarajevu i bio organizator uspostavljanja veza sa svim ustaničkim područjima oko Sarajeva, a preko tamošnjih vojnih i partijskih rukovodstava širene su i održavane veze s ostalim područjima Bosne i Hercegovine, zatim Hrvatske, Srbije i Crne Gore.

Početkom oktobra 1941. godine, došao je na područje Kalinovika i aktivno učestvovao u formiranju Kalinovičkog partizanskog odreda i Okružnog komiteta KPJ za područje Kalinovik-Foča. Bio je politički komesar Odreda i član Okružnog komiteta. Potom je učestvoavo i u organizovanju Okružnog komiteta SKOJ-a i organa Narodne vlasti, od mesnih do opštinskih. Prisustvovao je partijskom savetovanju u Ivančićima, 7. i 8. januara 1942. godine.

Boriša je bio jedan od najzaslužniji za očuvanje jezgra Kalinovičkog partizanskog odreda, koji je u proleće 1942. godine proživljavao veliku krizu pod snažnim udarom okupatorskih i kvislinških snaga, a posebno četnika. On je primenjivao novu taktiku borbe protiv neprijatelja - s manjim grupama delovati ilegalno u pozadini, i političkom borbom i snažnim akcijama pridobijati mase za Narodnooslobodilački pokret.

Početkom jula 1942. godine, Boriša je, zajedno s Karlom Batkom, narodnim herojem, i ostalim rukovodiocima NOP-a ovog područja, poveo grupu od oko 40 boraca do Vrhovnog štaba NOP i DVJ, koji se, s proleterskim i udarnim brigadama, tada nalazio na terenu prozorskog sreza. Grupa koju su poveli se nešto kasnije uključila u sastav Desete hercegovačke udarne brigade, a Boriša je tada postao rukovodilac politodela brigade.

Krajem novembra 1942. godine, na Prvom zasedanju AVNOJ-a u Bihaću, Boriša je izabran za člana Antifašističkog veća narodnog oslobođenja Jugoslavije. Zajedno sa Desetom hercegovačkom brigadom, koja se nalazila u sastavu Glavne operativne grupe Vrhovnog štaba, Boriša je učestvovao u mnogim borbama tokom Četvrte i Pete neprijateljske ofanzive. Poginuo je 13. juna 1943. godine od avionske bomebe, za vreme bitke na Sutjesci, na reci Bistrici, nedaleko od Miljevine.

Sahranjen je u Grobnici narodnih heroja, u spomen-parku Vraca, na planini Trebeviću, kod Sarajeva.

Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine Federativne Narodne Republike Jugoslavije, 22. jula 1949. godine, proglašen je za narodnog heroja.

Od 1958. do rata u BiH, osnovna škola na Grbavici u Sarajevu je nosila ime po njemu.

Literatura

• Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975.