Druga armija JA
Druga armija je bila armija Narodnooslobodilačke vojske (NOVJ) i Jugoslovenske armije (JA). Formirana je 1. januara 1945. naredbom Vrhovnog komandanta NOV i POJ maršala Josipa Broza Tita od Južne operativne grupe divizija NOVJ koju je sačinjavao Četrnaesti srpski korpus sa: Sedamnaestom istočnobosanskom, 23. i 25. srpskom, 28. slavonskom i 45. srpskom divizijom, koje su krajem decembra 1944. forsirale Drinu i dejstvovale u istočnoj Bosni.[1][2]
| Druga armija JA | |
|---|---|
.svg) Jugoslovenska partizanska zastava | |
| Postojanje | 1. januar 1945. |
| Formacija | 17. istočnobosanska divizija 23. srpska divizija 25. srpska divizija 28. slavonska divizija 45. srpska divizija |
| Jačina | oko 60.000 |
| Deo | NOV i POJ Jugoslovenska armija |
| Angažovanje | |
| Komandanti | |
| Komandant | Koča Popović |
| Načelnik štaba | Ljubo Vučković |
| Politički komesar | Blažo Lompar |
U operativnom smislu Drugoj armiji je od 17. marta bila potčinjena i Sarajevska operativna grupa, u čijem sastavu su bili Drugi udarni korpus (Treća udarna, 29. hercegovačka i 37. sandžačka divizija), Treći bosanski korpus (27. i 38. istočnobosanska divizija) i Peti bosanski korpus (Četvrta i Deseta krajiška divizija). U to vreme su pod neposrednom komandom Štaba armije bile Prva i Druga armijska brigada i jedan protivtenkovski divizion, dok je njena Treća armijska brigada bila u formiranju. Pri formiranju divizija je imala oko 60.000, a početkom maja 1945. već oko 110.000 boraca.[1][2]
Komandant Druge armije bio je Koča Popović, politički komesar Blažo Lompar, a načelnik Štaba Ljubo Vučković.
Borbeni put Druge armije
urediU periodu od januara do marta 1945. Druga armija JA vodila je oštre borbe sa jačim nemačkim i ustaško-domobranskim snagama na komunikaciji Vlasenica—Zvornik—Bijeljina, zatim na sektoru Bijeljina, Brčko, Doboj, Tuzla i sa četnicima na Majevici, Ozrenu i Trebavi. Krajem marta 1945. odbila je jak protivnapad nemačkog 34. armijskog korpusa.
U završnim operacijama imala je zadatak da u početnom periodu operacija, angažovanjem svojih divizija u dolini reke Bosne, obezbedi unutrašnje bokove Prve i Četvrte armije JA, i da za vreme Sarajevske operacije održava operativnu vezu sa Sarajevskom operativnom grupom. Posle toga nastupala je pravcem Doboj—Derventa i desnom obalom Save da bi što pre izbila u dolinu reka Une i Krke, obezbeđujući desni bok i pozadinu Četvrte armije i sadejstvujući Prvoj armiji koja je nastupila severno od Save. Njene jedinice su 5. aprila prešle u opštu ofanzivu na tzv. Dobojski mostobran, 17. aprila oslobodile Doboj, posle čega je delom svojih snaga izbila u rejon Bosanskog Broda, koji je oslobodila 20. aprila, a deo 23. srpske divizije sadejstvovao je Prvoj armiji u oslobođenju Slavonskog Broda.
U daljem nastupanju na zapad, Druga armija je oslobodila Banju Luku 22. aprila, a Bosansku i Staru Gradišku 24. aprila. Tada su u njen sastav ušle Četvrta, Deseta i 39. krajiška divizija iz Petog bosanskog korpusa i Treća udarna divizija iz Drugog udarnog korpusa. Za operacije u donjem toku reke Une i u prostoru Karlovca, krajem aprila 1945. godine pod njenu komandu je stavljena i 34. hrvatska divizija iz Četvrtog hrvatskog korpusa. Tada su u okviru Druge armije formirane Unska operativna grupa (23. srpska, 28. slavonska, 39. krajiška i 45. srpska divizija) i Karlovačka operativna grupa (Treća udarna, Četvrta i Deseta krajiška i 34. hrvatska divizija), dok je 25. srpska divizija vodila borbe s ustaškom grupacijom u trouglu reka Bosne i Save.
Unska operativna grupa izbila je do 27. aprila pred neprijateljski front na reci Uni od Bosanskog Novog do Jasenovca, a Karlovačka operativna grupa produžila je preko Bihaća i Slunja na sektor karlovačkog utvrđenog rejona. Od 27. aprila do 2. maja Unska grupa divizija razbila je snage nemačkog 15. brdskog armijskog korpusa i oslobodila Hrvatsku i Bosansku Dubicu, Kostajnicu, Kostajnicu, Dobrljin, Dvor na Uni i Novi Grad, a zatim produžila preko Siska i Petrinje ka Zagrebu. Karlovačka grupa divizija od 30. aprila do 6. maja vodila je teške borbe protiv snaga nemačkog 91. armijskog korpusa, uništila neprijatelja u dobro branjenim uporištima: Generalskom Stolu, Dugoj Resi i oslobodila Karlovac.
Potom je Druga armija pristupila gonjenju neprijatelja pravcem Metlika-Novo Mesto-Kranj i Krško-Zidani Most, a delovi 28. slavonske i 45. srpske divizije, odbacivši 7. SS diviziju „Princ Eugen“, ušli su ujutro 8. maja s juga u Zagreb, i u sadejstvu sa snagama Prve armije oslobodile ga. Podržavajući gonjenje neprijatelja, jedinice Druge armije su od 10. do 15. maja prinudile na kapitulaciju i razoružale nemačku 7. SS diviziju Princ Eugen i 373. legionarsku diviziju i brojne ustaške i četničke jedinice na prostoru između Zagreba i Zidanog Mosta, a u sadejstvu sa jedinicama Prve i Treće armije i ostale neprijateljske snage u Štajerskoj i Gorenjskoj, gde je završila svoj ratni put.
Od svog formiranja do 15. maja 1945. Druga armija je uništila oko 30.000 i zarobila 36.614 neprijateljskih vojnika, podoficira i oficira, uz sopstvene gubitke od 4.961 poginulog i 14.212 ranjenih. Samo od 10. do 15. maja njene jedinice zarobile su 21.000 neprijateljskih vojnika i zaplenile 29 tenkova i drugog naoružanja.
Reference
uredi- ^ a b Vojna enciklopedija 2 1971, str. 543.
- ^ a b Leksikon NOR 1 1980, str. 261.
Literatura
uredi- Vojna enciklopedija tom I. Beograd. 1970. COBISS.SR 72911623
- Vojna enciklopedija tom II. Beograd. 1971. COBISS.SR 72915207
- Leksikon Narodnooslobodilačkog rata i revolucije u Jugoslaviji 1941—1945. tom I. Beograd—Ljubljana: Narodna knjiga—Partizanska knjiga. 1980. COBISS.SR 49291527
