Milorad Milatović
Milorad Mile Milatović (Valjevo, 20. jun 1911 — Beograd, 21. avgust 1997) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, pravnik, društveno-politički radnik Socijalističke Republike Srbije i diplomata SFR Jugoslavije. Od avgusta 1946. do februara 1953. godine nalazio se na mestu načelnika Uprave državne bezbednosti (UDB) za Srbiju.
| milorad milatović | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 Milorad Mile Milatović | ||||||
| Lični podaci | ||||||
| Datum rođenja | 20. jun 1911. | |||||
| Mesto rođenja | Valjevo, Kraljevina Srbija | |||||
| Datum smrti | 21. avgust 1997. (86 god.) | |||||
| Mesto smrti | Beograd,  Srbija,  SR Jugoslavija | |||||
| Profesija | društveno-politički radnik | |||||
| Delovanje | ||||||
| Član KPJ od | 1934. | |||||
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba | |||||
| Služba | NOV i PO Jugoslavije 1941 — 1945. | |||||
| Čin | General-major u rezervi | |||||
| Načelnik Uprave državne bezbednosti za Srbiju | ||||||
| Period | 1946 — 1953. | |||||
| Prethodnik | Slobodan Penezić Krcun | |||||
| Naslednik | Vladan Bojanić | |||||
| Ambasador FNRJ u NR Poljskoj | ||||||
| Period | 1955 — 1958. | |||||
| Prethodnik | Rade Pribićević | |||||
| Naslednik | Rato Dugonjić | |||||
| Ambasador FNRJ u Kanadi | ||||||
| Period | 1958 — 1961. | |||||
| Prethodnik | Obrad Cicmil | |||||
| Naslednik | Dimče Belovski | |||||
| Odlikovanja |
| |||||
Biografija
urediRođen je u Valjevu, 20. juna 1911. godine. Pre Drugog svetskog rata bio je advokatski pripravnik. Član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) postao je 1934. godine. Učesnik Narodnooslobodilačkog rata (NOR) bio je od 1941. godine i nalazio se na dužnostima političkog komesara bataljona, zamenika komandanta Valjevskog partizanskog odreda, člana Glavnog štaba NOV i PO Srbije i Štaba grupe NOP odreda zapadne Srbije, kao i na raznim partijsko-političkim dužnostima u Srbiji.
Posle rata bio je sekretar Okružnog Narodnooslobodilačkog odbora u Valjevu. Potom je prešao na mesto pomoćnika ministra unutrašnjih poslova u Vladi Narodne Republike Srbije, Slobodana Penezića Krcuna, a od 1946. do 1953. godine obavljao je dužnost načelnika Uprave državne bezbednosti (UDB) za Srbiju.
Obavljao je funkciju sekretara Izvršnog veća Narodne skupštine NR Srbije, pre nego što je stupio u diplomatsku službu, kao ambasador FNRJ u NR Poljskoj, od 1955. do 1958, i Kanadi, od 1958. do 1961. godine.
Po povratku u Beograd, bio je sekretar Skupštine SR Srbije i Savezne skupštine SFRJ i dr. Bio je član Glavnog odbora SSRN Srbije.
Imao je čin general-majora JNA u rezervi.
Godine 1952. je objavio knjigu Slučaj Andrije Hebranga.
Umro je u Beogradu, 21. avgusta 1997. godine.
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su — Orden jugoslovenske zvezde s lentom, Orden narodnog oslobođenja, Orden zasluga za narod sa zlatnom zvezdom, Orden za hrabrost i dr.
Literatura
uredi- Vojna enciklopedija tom peti (drugo izd.). Beograd. 1973. str. 461.
- Ko je ko u Jugoslaviji. Beograd. 1970.
