Religija u Crnoj Gori
Ovom članku je potrebna lektura teksta. To podrazumeva ispravku gramatičkih, pravopisnih i interpunkcijskih grešaka ili tona. |
Religije Crne Gore odnose se na pristalice, zajednice, institucije i organizacije različitih religija u Crnoj Gori. Iako je Pravoslavna crkva dominantna religijska denominacija u Crnoj Gori, postoji veliki broj pristalica i Rimokatoličkih crkvi i Islama. Dominantna Crkva je Srpska Pravoslavna crkva, iako su prisutni tragovi formiranja crnogorske Pravoslavne Crkve.[2]
Religije Crne Gore (2011)[1]
Podela uredi
Rezultati popisa stanovništva 2011. u Crnoj Gori, po etničkim grupama, su sledeći:
| Etničke grupe | Ukupno | Crnogorci | Srbi | Bošnjaci | Albanci | Romi | Hrvati | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Broj | % | Broj | % | Broj | % | Broj | % | Broj | % | Broj | % | Broj | % | |
| pravoslavci | 446,858 | 72.1 | 248,523 | 88.7 | 177,091 | 98.3 | 11 | 0.0 | 37 | 0.1 | 516 | 8.2 | 90 | 1.5 |
| islam | 118,477 | 19.1 | 12,931 | 4.6 | 79 | 0.0 | 74,343 | 99.7 | 22,267 | 73.1 | 5,034 | 80.5 | 3 | 0.0 |
| katolici | 21,299 | 3.4 | 5,667 | 2.0 | 116 | 0.6 | 3 | 0.0 | 7,954 | 26.1 | 13 | 0.2 | 5,527 | 91.8 |
| protestanti | 1,601 | 0.4 | 921 | 0.3 | 262 | 0.1 | 36 | 0.1 | 2 | 0.0 | 2 | 0.0 | ||
| ateisti/agnostici | 9,005 | 3.3 | 6,393 | 2.3 | 697 | 0.4 | 108 | 0.1 | 35 | 0.1 | 1 | 0.0 | 224 | 3.7 |
Hrišćanstvo uredi
Pravoslavlje uredi
Pravoslavlje je dominantna religija u Crnoj Gori. Pristalice su pretežno Crnogorci i Srbi. Srbi u Crnoj Gori su pripadnici Srpske pravoslavne crkve i njenih eparhija u Crnoj Gori: mitropolija crnogorsko-primorska, eparhija budimljansko-nikšićka, delovi eparhije mileševske i delovi eparhije zahumsko-hercegovačke i primorske. Crnogorci su podeljeni između srpske i crnogorske pravoslavne crkve (srpska pravoslavna crkva i ostale autokefalne pravoslavne crkve smatraju nepravilno „raskol" pravoslavne crkve).[3]
Katolička crkva uredi
Većina katolika su Albanci i Hrvati, kao i neki Crnogorci. U nekim opštinama gde Albanci čine većinu, poput Tuza, pristalice su katolicizma. On je prisutan i u Boki kotorskoj, gde je značajno prisustvo Hrvata.
Islam uredi
Muslimani čine najveću manjinsku religiju u zemlji. 118.477 muslimana u Crnoj Gori čini 19,11% ukupnog stanovništva.[1]
Muslimani u Crnoj Gori podeljeni su u dve veće grupe i sledeće podgrupe:
- Slovenski muslimani
- Bošnjačko govorno područje — muslimani Bošnjaci
- Crnogorsko govorno područje — muslimani Crnogorci
- Ostali slovenski muslimani, uključuju Gorance
- Albanski muslimani
- Albansko govorno područje — muslimani Albanci
Islam je dominantna religija u severoistočnim opštinama, koje su deo oblasti Sandžak, i u opštinama u kojima Albanci čine većinu. Islam je većinska religija u Rožaju, Plavu, Gusinju, Ulcinju i Petnjici.[4]
Judaizam uredi
U februaru 2012. crnogorski premijer Igor Lukšić potpisao je sporazum sa crnogorskom jevrejskom zajednicom o priznavanju Jevreja kao manjina u Crnoj Gori. Sporazum je takođe utvrdio judaizam kao četvrtu zvaničnu religiju u zemlji, zajedno sa katolicizmom, pravoslavljem i islamom.[5]
Ateizam uredi
Većina stanovništva Crne Gore, 98,69%, izjavljuje da pripada nekoj religiji, iako se pridržavanje njihove objavljene religije može uveliko razlikovati.
Po popisu stanovništva iz 2011. godine, ateisti su činili oko 1,24% ukupnog stanovništva, a agnostici 0,07%.[2]
Opštine sa najvećim brojem ateista su Herceg Novi (2,43%), Kotor (2,03%), Podgorica (1,99%) i Tivat (1,7%). Suprotno tome, Rožaje ima najmanje ateista koji čine svega 0,01% njegovog stanovništva.[1] Međutim, u nekim opštinama više od polovine stanovništva je neprijavljeno.
Verska sloboda uredi
Crnogorski zakoni garantuju slobodu veroispovesti i zabranjuju nekoliko oblika verske diskriminacije, kao i uspostavljajući da u Crnoj Gori ne postoji državna religija. Vlada obezbeđuje određeno finansiranje verskim grupama.
Prema istraživanju iz 2017. godine, koje je Savet Evrope sproveo u saradnji sa Ombudsmanom Crne Gore, 45% ispitanika je prijavilo da su doživeli versku diskriminaciju.[6]
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ a b v „Census of Population, Households and Dwellings in Montenegro 2011” (PDF). Monstat. str. 14, 15. Pristupljeno 12. 7. 2011. For the purpose of the chart, the categories 'Islam' and 'Muslims' were merged; 'Buddhist' (.02) and Other Religions were merged; 'Atheist' (1.24) and 'Agnostic' (.07) were merged; and 'Adventist' (.14), 'Christians' (.24), 'Jehovah Witness' (.02), and 'Protestants' (.02) were merged under 'Other Christian'.
- ^ a b Doe, John (9. 10. 2017). „Crna Gora:Demografska situacija, jezici i religije”. Eurydice - European Commission (na jeziku: engleski). Pristupljeno 21. 3. 2020.
- ^ Džankić 2016, str. 110–129.
- ^ „MONTENEGRINA - digitalna biblioteka crnogorske kulture i nasljedja”. www.montenegrina.net. Pristupljeno 21. 3. 2020.
- ^ „Jewish history of Montenegro”. Jewish Virtual Library. Pristupljeno 21. 3. 2020.
- ^ International Religious Freedom Report 2017 Montenegro, US Department of State, Bureau of Democracy, Human Rights, and Labor.
Овај чланак користи текст рада који је у јавном власништву.
Извори uredi
- Cattaruzza, Amaël; Michels, Patrick (2005). „Dualité orthodoxe au Monténégro”. Balkanologie: Revue d'études pluridisciplinaires. 9 (1–2): 235—253.
- Džankić, Jelena (2016). „Religion and Identity in Montenegro”. Monasticism in Eastern Europe and the Former Soviet Republics. London-New York: Routledge. стр. 110—129. ISBN 9781317391050.
- Morrison, Kenneth (2009). Montenegro: A Modern History. London-New York: I.B.Tauris.
- Morrison, Kenneth; Čagorović, Nebojša (2014). „The Political Dynamics of Intra-Orthodox Conflict in Montenegro”. Politicization of Religion, the Power of State, Nation, and Faith: The Case of Former Yugoslavia and its Successor States. New York: Palgrave Macmillan. стр. 151—170. ISBN 978-1-349-50339-1. doi:10.1057/9781137477866_7.
- Živković, Tibor (2012). De conversione Croatorum et Serborum: A Lost Source. Belgrade: The Institute of History.
- Živković, Tibor (2013). „On the Baptism of the Serbs and Croats in the Time of Basil I (867–886)” (PDF). Studia Slavica et Balcanica Petropolitana (1): 33—53.
Спољашње везе uredi
- Венецијанска комисија (2015): Нацрт заједничког привременог мишљења о нацрту закона о слободи вере Црне Горе
- Венецијанска комисија (2019): Црна Гора: Мишљење о нацрту закона о слободи вероисповести или веровања и правном положају верских заједница
- Council Савет Европе (2019): Црна Гора: Одредбе о правима на верску својину укључују позитивне измене застарелог законодавства, али им је потребна већа јасноћа, каже Венецијанска комисија
- Слобода религије или веровања у Црној Гори: закључци (2019) Архивирано на сајту Wayback Machine (11. januar 2020)
.svg){kind=small}