Bogdan Vujošević
Bogdan Vujošević (Doljani, kod Podgorice, 20. mart 1912 — Beograd, 10. jul 1981), učesnik Narodnooslobodilačke borbe, general-potpukovnik JNA i narodni heroj Jugoslavije.
| bogdan vujošević | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Bogdan Vujošević | ||||||||||
| Lični podaci | ||||||||||
| Datum rođenja | 20. mart 1912. | |||||||||
| Mesto rođenja | Doljani, kod Podgorice, Kraljevina Crna Gora | |||||||||
| Datum smrti | 10. jul 1981. (69 god.) | |||||||||
| Mesto smrti | Beograd, SR Srbija, SFR Jugoslavija | |||||||||
| Profesija | vojno lice | |||||||||
| Porodica | ||||||||||
| Supružnik | Anđelka Vujošević | |||||||||
| Delovanje | ||||||||||
| Član KPJ od | juna 1936. | |||||||||
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba | |||||||||
| Služba | NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija 1941 — 1970. | |||||||||
| Čin | general-potpukovnik | |||||||||
| Predsednik FK Partizan | ||||||||||
| Period | 1952 — 1956. | |||||||||
| Prethodnik | Ratko Vujović | |||||||||
| Naslednik | Đuro Lončarević | |||||||||
| Heroj | ||||||||||
| Narodni heroj od | 27. novembra 1953. | |||||||||
| Odlikovanja |
| |||||||||
Biografija uredi
Rođen je 20. marta 1912. godine u selu Doljani, kod Podgorice. Posle završene osnovne škole, u rodnom mestu, upisao je gimnaziju u Podgorici. Posle završene mature, 1931. godine, otišao je u Beograd, gde je na Filozofskom fakultetu studirao matematiku. U toku studija pristupio je revolucionarnom studentskom pokretu i učestvovao je u demonstracijama i studentskim štrajkovima. Posle diplomiranja, radio je kao privatni nastavnik matematike. U članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) primljen je juna 1936. godine. Zbog svog revolucionarnog i partijskog rada, pre Drugog svetskog rata, više puta je hapšen i proganjan.
Posle Aprilskog rata i okupacije Kraljevine Jugoslavije, aprila 1941. godine, vratio se u Crnu Goru i uključio u rad na pripremanju ustanka. Radio je na formiranju gerilskih grupa, prikupljanju oružja i političkom radu na terenu, posebno sa omladinom. U maju 1941. godine, u njegovoj kući u Doljanima, bila je smeštena štamparija Pokrajinskog komiteta KPJ za Crnu Goru. U toj štampariji je i sam radio do jula 1941. godine.
Učesnik je Trinaestojulskog ustanka i učestvovao je u prvim ustaničkim borbama u podgoričkom srezu. Dobrovoljno se javio za odlazak u Sandžak i 1. decembra 1941. godine, kao komandir čete u Crnogorskom NOP odredu za operacije u Sandžaku, učestvovao je u napadu na Pljevlja. Dvadeset dana kasnije stupio je u Prvu proletersku udarnu brigadu. Prešao je borbeni put Prve proleterske brigade od Rudog, preko Međeđe, Rogatice, Romanije i Igmana, Goražda, Vlasenice, Zelengore i Treskavice do Bosanske krajine.
Avgusta 1942. godine u borbi za Livno, Bogdan je ranjen. Ponovo je ranjen 26. decembra 1942. godine u borbi na Crnom vrhu kod Jošavke. Vreme Četvrte i Pete neprijateljske ofanzive proveo je u bolnici, gde je obavljao razne vojne, političke i partijske zadatke i davao pomoć rukovodstvu Centralne bolnice NOVJ. Istakao se 10. juna 1943. godine, kada je na štakama prešao Sutjesku, i kad je u najtežim trenucima komandantu kolone, Špiru Lagatoru, pomagao u orijentaciji prema Lučkim kolibama. Čim je ozdravio, toliko da se sa štapom mogao kretati, postavljen je za političkog komesara bataljona Druge vojvođanske udarne brigade, a 27. septembra 1943. godine za zamenika političkog komesara Četvrte vojvođanske udarne brigade. U borbama na Zelengori ranjen je po treći put. Septembra 1944. godine imenovan je za političkog komesara 36. vojvođanske udarne divizije.
Posleratni period uredi
Posle oslobođenja Jugoslavije, obavljao je visoke vojne, političke i partijske funkcije u Jugoslovenskoj narodnoj armiji (JNA). Bio je politički komesar Prve proleterske divizije, načelnik Kadrovske uprave Glavne političke uprave JNA, politički komesar Više vojne akademije JNA, upravnik Više političke škole JNA i član raznih partijskih rukovodstava u JNA. Poseban doprinos je dao u razvoju fizičke kulture i radu Jugoslovenskog sportskog društva „Partizan“, kao predsednik njegove fudbalske sekcije u periodu između 1952. i 1956. godine. Aktivna vojna služba mu je prestala 1970. godine u činu general-potpukovnika JNA.
Umro je 10. jula 1981. godine u Beogradu i sahranjen je u Aleji narodnih heroja na Novom groblju u Beogradu.
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih visokih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su — dva Ordena za hrabrost, Orden ratne zastave, Orden zasluga za narod sa zlatnom zvezdom, Orden bratstva i jedinstva sa zlatnim vencem, Orden partizanske zvezde sa srebrnim vencem i Orden narodne armije sa zlatnom zvezdom. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 27. novembra 1953. godine.
Literatura uredi
- Jugoslovenski savremenci: Ko je ko u Jugoslaviji. „Sedma sila“, Beograd 1957. godina.
- Vojna enciklopedija (knjiga deseta). Beograd 1975. godina.
- Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975.
