Dušan Korać

Dušan Korać (Mrčajevci, kod Čačka, 7. januar 1920 — Beograd, 13. mart 1998), učesnik Narodnooslobodilačke borbe, general-pukovnik JNA, društveno-politički radnik SFR Jugoslavije i SR Srbije i narodni heroj Jugoslavije.

dušan korać
Dušan Korać
Lični podaci
Datum rođenja	(1920-01-07)7. januar 1920.
Mesto rođenja	Mrčajevci, kod Čačka, Kraljevstvo SHS
Datum smrti	13. mart 1998.(1998-03-13) (78 god.)
Mesto smrti	Beograd, Srbija, SR Jugoslavija
Profesija	vojno lice
Porodica
Supružnik	Zora Korać
Deca	Prof. Dr Slobodan Korać
Delovanje
Član KPJ od	marta 1940.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija 1941. – 1980.
Čin	general-pukovnik
Heroj
Narodni heroj od	27. novembra 1953.
Odlikovanja	jugoslovenska odlikovanja: inostrana odlikovanja: Orden crvene zastave

Biografija

Rođen je 7. januara 1920. godine u selu Mrčajevcima, kod Čačka, u siromašnoj radničkoj porodici. U potrazi za boljim uslovima života, Dušanovi siromašni roditelji su često menjali svoje boravište. Prve dane detinjstva, Dušan je proveo u Kragujevcu, odakle se, 1922. godine, preselio u Beranski srez, u rodno mesto svojih roditelja. Godine 1928, porodica Korać se ponovo vratila u Kragujevac, gde je Dušan završio osnovnu školu i, 1933. godine, bio primljen u Vojno-tehničku školu pri Vojno-tehničkom zavodu u Kragujevcu. Posle četvorogodišnjeg školovanja, kao kvalifikovani metalski radnik, zaposlio se u Vojno-tehničkom zavodu, u kojem je kao radnik radio i njegov otac.

Za vreme školovanja u Vojno-tehničkom zavodu priključio se revolucionarnom omladinskom pokretu. Godine 1937. bio je primljen u Savez komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ). Radio je u aktivu pitomaca Vojno-tehničke škole. Godine 1938. postao je član URS-ovih sindikata, a marta 1940. član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Bio je član Mesnog i Okružnog komiteta SKOJ-a u Kragujevcu i istovremeno sekretar jedne partijske ćelije.

Narodnooslobodilačka borba

Nakon kapitulacije Jugoslavije 1941, aktivno je učestvovao u pripremama za ustanak i u organizovanju partizanskih jedinica. Početkom avgusta 1941. stupio je u Kragujevački partizanski odred, u kojem se najpre nalazio na dužnosti političkog komesara Prve čete, a od septembra 1941. na dužnosti političkog komesara Prvog bataljona. Oktobra 1941. postao je zamenik političkog komesara iste brigade i istovremeno sekretar divizijskog komiteta KPJ Prve proleterske udarne divizije. Krajem 1941. godine, bio je postavljen za zamenika političkog komesara Trećeg (Kragujevačkog) bataljona Prve proleterske udarne brigade. Početkom avgusta 1943. bio je postavljen je za političkog komesara Prve proleterske udarne brigade.

Zajedno sa jedinicama kojima je rukovodio, Korać je učestvovao u mnogim bitkama tokom rata. Za izvanrednu hrabrost prilikom uništenja jedne železničke kompozicije u Gruži, a zatim i druge kod Knića, na pruzi Kraljevo—Kragujevac, oktobra 1941. godine, bio je pohvaljen od Vrhovnog štaba NOP odreda Jugoslavije. Novembra 1941. godine, pohvalio ga je i Štab Kragujevačkog partizanskog odreda zbog toga što je u odbrani Knića, zajedno sa sedam boraca, razbio grupu od 300 četnika, koja je napadala boravište odreda.

Od formiranja Prve proleterske brigade do aprila 1944. godine, kao partijski rukovodilac bataljona, Korać je učestvovao u mnogim njenim operacijama i drugim poduhvatima, među kojima su Druga neprijateljska ofanziva, Igmanski marš, Treća neprijateljska ofanziva, borbe u Poljima Kolašinskim, na Durmitoru, u Hercegovini, pohod proleterskih brigada u Bosansku krajinu, borbe na komunikaciji Sarajevo—Mostar, na Cincaru, za Livno, Ključ i drugo. Kao zamenik političkog komesara Prve proleterske brigade i sekretar divizijskog komiteta Prve proleterske divizije, učestvovao je u bitkama na Neretvi i Sutjesci. Od leta 1943. do aprila 1944. godine bio je politički komesar Prve proleterske brigade, koja je tada učestvovala u borbama u Dalmaciji i zapadnoj Bosni u jesen 1943, kao i u borbama u zimskim operacijama 1943/44. godine u zapadnoj Bosni.

Aprila 1944. godine, postao je politički komesar 26. dalmatinske divizije NOVJ. Divizija je tada izvela desante na Korčulu i Mljet, sledećeg meseca izvela desantni prepad na Šoltu, a u junu desant na Brač. U septembru je oslobodila centralne dalmatinske otoke i poluostrvo Pelješac, u oktobru oslobodila Split, decembra učestvovala u Kninskoj operaciji, februara 1945. Mostarskoj operaciji, a od marta do maja u Riječkoj i Tršćanskoj operaciji. Tokom rata, Korać je bio ranjavan tri puta.

Posleratni period

Posle rata, vršio je mnoge dužnosti u Jugoslovenskoj narodnoj armiji (JNA):

• politički komesar Tenkovske armije JNA (1945—1946),
• politkomesar Treće armije (1947—1948),
• politkomesar Druge vojne oblasti u Novom Sadu (1948—1950),
• politkomesar JRV i PVO (1951—1952),
• politkomesar Sedme vojne oblasti u Sarajevu (1952—1953),
• komandant Prve proleterske divizije u Postojni (1953—1958),
• komandant Vojnog područja Rijeka,
• načelnik Štaba Pete armije u Zagrebu (1959—1967),
• načelnik Treće uprave i pomoćnik Načelnika Generalštaba JNA (1967—1970),
• načelnik Uprave kopnene vojske (1970—1971),
• glavni inspektor Glavne inspekcije JNA (1971—1978).

Završio je Višu vojnu akademiju JNA i Kurs operatike JNA.

Penzionisan je 1980. godine u činu general-pukovnika JNA.

Bio je aktivan društveno-politički radnik. Na Šestom kongresu SK Srbije bio je biran za člana Stalnog dela Konferencije SK Srbije. Bio je član nekoliko državnih delegacija u poseti prijateljskim zemljama, član Komisije CK SK Jugoslavije za opštenarodnu odbranu i Komiteta Konferencije SKJ u JNA, te predsednik njene Komisije za opštenarodnu odbranu.

Bio je i aktivan sportski radnik:

• jedan od organizatora Partizanskih sportskih igara u Foči, 1942. godine,
• jedan od osnivača Jugoslovenskog sportskog društva „Partizan“ 1945. godine,
• predsednik Teniskog kluba „Partizan“,
• predsednik Jugoslovenskog olimpijskog komiteta (1950—1951),
• predsednik Teniskog saveza Jugoslavije (1954—1956. i 1967—1977),
• predsednik Teniskog saveza Hrvatske (1960—1967).

Preminuo je 13. marta 1998. godine u Beogradu. Sahranjen je u Aleji narodnih heroja na Novom groblju u Beogradu.

Odlikovanja

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su — Orden ratne zastave, Orden partizanske zvezde sa zlatnim vencem, Orden zasluga za narod sa zlatnom zvezdom, Orden bratstva i jedinstva sa zlatnim vencem, Orden za vojne zasluge sa velikom zvezdom, Orden partizanske zvezde sa srebrnim vencem i Orden za hrabrost. Nosilac je i inostranih odlikovanja, među kojima je i sovjetski Orden crvene zastave. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 27. novembra 1953. godine.

Literatura

• Jugoslovenski savremenici: ko je ko u Jugoslaviji. „Sedma sila“, Beograd 1957. godina.
• Narodni heroji Jugoslavije. Ljubljana - Beograd - Titograd: Partizanska knjiga - Narodna knjiga - Pobjeda. 1982. 
• Srpski biografski rečnik (knjiga četvrta). „Matica srpska“, Novi Sad 2009. godina.
• Olimpijski vekovnik 1910—2010 — 100 godina Olimpijskog komteta Srbije Izdanje Olimpijskog komiteta Srbije i Sl. glasnik Beograd 2010. tom 2, str. 978.