Википедија

Porodica Ribnikar

Porodica Ribnikar potiče iz sela Senično u Kranjskoj u Republici Sloveniji.

Vila porodice Ribnikar na Dedinju, u kojoj se nalazio Muzej 4. juli

Dr Franja Ribnikar je rođen 1840.[1] godine kao najmlađe dete religiozne seljačke porodice. Franjin otac želeo je da mu sin, posle završene srednje škole u Ljubljani, studira u Beču teološke nauke, ali je Franja bez očevog znanja otišao u Grac, gde je studirao medicinu. U Cirihu je specijalizovao hirurgiju i po okončanju studija odlazi na Baniju.

U Srbiju dolazi, marta 1869. godine, kao 29-godišnji lekar Slovenac po narodnosti. Došao je sa svojom ženom, 19-godišnjom, Milicom Milkom Srnić, Srpkinjom iz Kostajnice, sa kojom se venčao 30. juna 1868. godine. Po dolasku u Srbiju, dr. Franja Ribnikar je upućen u Trstenik gde je započeo lekarsku karijeru. Tu ostaje do kraja 1873. godine kada prelazi u Svilajnac. Kao sreski lekar, sem brige o „svom“ stanovništvu, po odluci Ministarstva radio je preko leta kao banjski lekar u Vrnjačkoj banji.

U Trsteniku mu se rađaju sinovi Vladislav (1871) i Slobodan (1873), a u Svilajncu Davorin-Darko (1878). Franja je učestvuje srpsko-turskim ratovima kao doktor i dobrovoljac. Godine 1883. seli se u Jagodinu, gde radi kao varoški lekar. U njoj boravi do kraja 1889. godine kada prelazi u Beograd za lekara Beogradske opštine. Tu umire 1905. godine.

Vladislav F. Ribnikar uredi

 
Grob Vladislava Ribnikara u Peckoj
Glavni članak: Vladislav F. Ribnikar

Najstariji sin dr Franje Ribnikara, Vladislav Ribnikar se školovao u Jagodini i Beogradu. Godine 1888. upisao je Istorijsko-filološki odsek Filozofskog fakulteta Velike škole u Beogradu i diplomira je 1892. Po završetku studija odlazi u Francusku, gde na Sorboni dobija „lisans“ i potom, kao državni stipendista, odlazi u Nemačku gde studira na Humboldt univerzitetu. U Beograd se vraća posle Majskog prevrata 1903. godine. Godinu dana kasnije pokreće list "Politiku". Po izbijanju Prvog svetskog rata odlazi na front i gine 1. septembra 1914. godine na frontu u Zapadnoj Srbiji.

Vladislav F. Ribnikar je bio oženjen sa Milkom Čolak-Antić i sa njom imao dve kćeri: Danicu i Jovanku. Danica je u prvom braku bila udata Mihailović i radila kao novinar na ženskoj strani „Politike“. U drugom braku bila je udata za Engleza Džona Beneta, visokog komesara Ujedinjenog Kraljevstva na ostrvu Barbadosu, gde je tragično izgubila život u moru. Jovanka je bila udata za Kostu Cukića, generalnog sekretara Jugoslovenskog kraljevskog poslanstva u Vatikanu. Po završetku Drugog svetskog rata boravila je 1954. godine u Peruu i Izraelu. Sahranjena je u Parizu sa majkom Milkom.

Posle pogibije braće Ribnikar, 1914. godine, Vladislavova žena Milka postala je stub „Politike“. Lično se angažovala na obnovi „Politike“, posle Prvog svetskog rata. Regent Aleksandar Karađorđević je od Milke kupio imanje porodice Ribnikar na Dedinju, gde će kasnije biti podignuto zdanje Belog dvora. Milka je rasprodala čak i lični nakit samo da bi ponovo pokrenula „Politiku“. Na čelo lista 1. septembra 1919. godine dolazi jedini preživeli sin Franje Ribnikara - Slobodan.

Evo tu su mi u čašici ljubičice koje stigoh da osvežim u čašici hladne vode; uzbrala sam ih na grobu braće Ribnikara gde sam zalutala sa poljskom svojom bolnicom; to su dva div junaka, grobovi su im jedan pored drugog.

— Nadežda Petrović, pismo porodici sa fronta 1914.

Darko F. Ribnikar uredi

 
Grob Darka Ribnikara u Beloj Crkvi, kod Krupnja

Davorin-Darko Ribnikar se školovao u Svilajncu i Beogradu. Diplomirao je pravne nauke u Nemačkoj. Posle smrti oca Franje dolazi u Beograd da pomaže bratu Vladislavu. Ostale su trajno zabeležene njegove reportaže iz Rumunije o Buni seljaka 1907. godine i o Fridjungovom procesu u Beču 1909. godine. Nije se ženio. Kao rezervni oficir učestvovao u oba balkanska rata. Poginuo je početkom Prvog svetskog rata, 31. avgusta 1914. godine, kao rezervni kapetan srpske vojske,na visu Mramor iznad Bele Crkve,a pozicija njegovog rova je foto-dokumentovana i objavljena u Ratnom albumu 1914-1918, na strani 75, kao treća slika u gornjem redu.Pred smrt je tražio od pukovskog trubača da mu svira omiljenu melodiju, a komandantu puka je rekao:„Hodi da se poljubimo hrabri moj komandante. Ja ne stigoh do Beča. Neka Bog podari tu sreću tebi.” [2] Sahranjen je u Beloj Crkvi, kod Krupnja. Bavio se biciklizmom.[3]

Slobodan F. Ribnikar uredi

Slobodan Ribnikar je nastavio lekarsku tradiciju svoga oca Franje. Po završetku škole u Jagodini i Beogradu upisao se na Medicinski fakultet u Beču i postao lekar 1896. godine. Službovao je u Skoplju, Ćupriji i Umci, da bi nakon toga došao u Beograd gde postaje lekar Beogradske opštine.

U prvom braku je bio sa Danicom Živković, kćerkom beogradskog trgovca Milana Živkovića, s kojom je imao sinove Vladislava i Miroslava i kćerku Stanislavu. U drugom braku je bio sa glumicom Slavom, kćerkom veterinara Kratohvila. Kao lekar Slobodan je učestvovao u ratovima 1912-1918, kao sanitetski oficir. Bio je upravnik ratnih bolnica, a iz rata je izašao kao sanitetski potpukovnik.

Dr. Slobodan Ribnikar je relativno kratko bio direktor "Politike“ – svega pet godina. Umro je 24. septembra 1924. godine, a njegov najstariji sin Vladislav postaje direktor „Politike“.

Vladislav S. Ribnikar uredi

Glavni članak: Vladislav S. Ribnikar

Vladislav Slobodana Ribnikar se ženio dva puta i imao petoro dece. Iz prvog braka sa muzikologom i pijanistom Stanom Đurić imao je sina Slobodana (1929), koji je bio fizički-hemičar, redovni profesor Prirodno-matematičkog fakulteta i akademik SANU, pored toga imao je i dve ćerke, Milicu i Ivanu. Milica Ribnikar je vajar, udata za arhitektu Uglješu Bogunovića. Ima sina Slobodana Gišu Bogunovića, filozofa i autora mnogih dela na temu arhitekture i unuku Danicu Bogunović. Ivana V. Ribnikar ima ćerku Anu Novaković, filologa i unuka Aleksandra Novakovića, advokata.

U drugom braku, sa književnicom Jarom, rođenom Hajek, Čehinjom, Slobodan je imao dvoje dece: sina Darka (1939—2021)[4] i ćerku Vladislavu (1947). Kći Vladislava, u prvom braku Perišić, udata je za Engleza Dejvida A. Norisa. Bila je docent na Filološkom fakultetu u Beogradu. Živi u Engleskoj. Radi na Univerzitetu u Notingemu.

Sin Darko je novinar, bio je generalni direktor "Politike". Iz prvog braka ima sina Vladislava, hirurga-plastičara (koji ima dvoje dece, Juliju i Aleksandra), a iz drugog braka ima sina Darka, doktora Pravnog fakulteta ASAS na Sorboni. Oženjen je sa koleginicom Sandrin Garaveloni, koja je magistrirala komparativnu književnost i u SAD i u Francuskoj. Imaju sina Darka.

Porodično stablo uredi

Reference uredi

  1. ^ „Ribnikar, Franc (1840–1905). Slovenska biografija. Slovenska akademija znanosti in umetnosti, Znanstvenoraziskovalni center SAZU, 2013.”. Arhivirano iz originala 03. 12. 2013. g. Pristupljeno 22. 11. 2013. 
  2. ^ Politika,Četvrtak, 1. septembar 2022. str.15.Gradimir Aničić, Dva brata, heroji tri rata
  3. ^ Darku Ribnikaru 50 kruna i zlatan sat („Večernje novosti”, 21. jun 2018)
  4. ^ Mišić, Milan (22. 1. 2021). „Novinar iz slavne loze”. Politika. Pristupljeno 23. 1. 2021. 

Literatura uredi

  • Miljković, Ljubica (2007). Nadežda Petrović: izbor slika iz Narodnog muzeja u Beogradu ; Zbirka strane umetnosti, od 9. novembra, do 8. decembra 2007. godine. Novi Sad: Muzej grada Novog Sada. ISBN 978-86-7367-030-6 Proverite vrednost parametra |isbn=: checksum (pomoć). 

Spoljašnje veze uredi

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Породица_Рибникар&oldid=26978392”