Mile Počuča (Divoselo, kod Gospića, 11. novembar 1899Zagreb, 2. septembar 1979) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, društveno-politički radnik SFR Jugoslavije i SR Hrvatske, junak socijalističkog rada i narodni heroj Jugoslavije.

mile počuča
Mile Počuča
Lični podaci
Datum rođenja(1899-11-11)11. novembar 1899.
Mesto rođenjaDivoselo, kod Gospića, Austrougarska
Datum smrti2. septembar 1979.(1979-09-02) (79 god.)
Mesto smrtiZagreb, SR Hrvatska, SFR Jugoslavija
Profesijastolar
Porodica
SupružnikMilka Počuča
Delovanje
Član KPJ od1923.
Učešće u ratovimaPrvi svetski rat
Narodnooslobodilačka borba
SlužbaAustrougarska vojska
NOV i PO Jugoslavije
Heroj
Narodni heroj od27. novembra 1953.

Odlikovanja
Orden narodnog heroja
Orden junaka socijalističkog rada Orden narodnog oslobođenja Orden zasluga za narod sa zlatnim vencem
Orden bratstva i jedinstva sa zlatnim vencem Orden zasluga za narod sa srebrnim zracima Orden za hrabrost
Partizanska spomenica 1941.

Biografija

uredi

Rođen je 11. novembra 1899. godine u Divoselu kod Gospića. Osnovnu školu je završio u rodnom selu, a stolarski zanat u Šiklošu u tadašnjoj Austrougarskoj monarhiji. Kad je završio zanat, 1915. godine se vratio u rodni kraj. Dve godine kasnije, mobilisan je u austrougarsku vojsku i poslan na front. Po završetku rata, vratio se u Divoselo.

Mile se već kao mlad radnik opredelio za radnički pokret. Posle Prvog svetskog rata uključio se u delovanje radničkih organizacija. Član Nezavisnih radničkih sindikata postao je 1922, a zatim i član Nezavisne radničke partije Jugoslavije. U Komunističku partiju Jugoslavije primljen je 1923. godine, nakon čega je sa još nekoliko drugova organizovao prvu partijsku organizaciju u Gospiću.

Posle uvođenja Šestojanuarske diktature, Mile je 1929. godine uhapšen u Osijeku, gde je tada bio zaposlen, i od Dražvnog suda za zaštitu države osuđen na šest godina robije zbog komunističke propagande. Nakon odsluženja kazne u Sremskoj Mitrovici, vratio se u Liku, gde je organizovao i stvarao nove skojevske i partijske organizacije.

Pored ostalog, uspeo je i da od nekoliko oficira i podoficira oformi partijsku organizaciju u gospićkom garnizonu 1938. godine. U leto 1940. godine, bio je izabran na Prvoj okružnoj konferenciji za člana Okružnog komiteta KPH za Liku.

Po okupaciji Jugoslavije i proglašenju NDH, radio je na pripremanju oružanog ustanka najpre u gospićkom kotaru, a zatim, po zadatku OK KPH za Liku, na području udbinskog kotara. Tamo je jedno vreme vršio dužnost političkog komesara u Štabu gerilskih odreda na sektoru Udbine i okoline.

Prilikom formiranja prvog partizanskog bataljona u Hrvatskoj, koji je dobio ime „Marko Orešković“, krajem novembra 1941. godine, Mile je na Kamenskom održao govor borcima u ime OK KPH za Liku o ciljevima Narodnooslobodilačke borbe i ulozi KPJ u toj borbi. Izvesno vreme, po partijskom zadatku, radio je na području donjolapačkog kotara, a zatim rukovodio partijskim kursom pri OK KPH za Liku. Do kraja rata bio je jedno vreme organizacioni sekretar OK KPH za Liku, član Povereništva Centralnog komiteta KPH za Liku, član Povereništva CK KPH za severnu Hrvatsku, te većnik AVNOJ-a i ZAVNOH-a.

Nakon oslobođenja, obavljao je mnoge odgovorne partijske, političke i državne dužnosti:

Za člana Politbiroa CK KPH biran je na Drugom i Trećem, a za člana CK SKH na Četvrtom kongresu SKH. Za člana Centralnog komiteta SKJ biran je na Šestom i Sedmom kongresu, a bio je i predsednik Kontrolne komisije CK SKH. Istovremeno je više puta biran za poslanika u Saboru NR Hrvatske i u Saveznoj narodnoj skupštini, kao i za člana Saveznog odbora SSRN Jugoslavije i člana Predsedništva Glavnog odbora SSRN Hrvatske.

Umro je 2. septembra 1979. u Zagrebu, a sahranjen je u Grobnici narodnih heroja na groblju Mirogoj.[1]

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su — Orden junaka socijalističkog rada, Orden narodnog oslobođenja i dr. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 27. novembra 1953. godine.

Reference

uredi
  1. ^ „Umro narodni heroj Mile Počuča”. istorijskenovine.unilib.rs. Borba. 3. 9. 1979. str. 16. 

Literatura

uredi