Josip Hrnčević

josip hrnčević
josip hrnčević
	Josip Hrnčević
Lični podaci
Datum rođenja	9. decembar 1901.
Mesto rođenja	Obrovnica, kod Bjelovara, Austrougarska
Datum smrti	13. mart 1994. (92 god.)
Mesto smrti	Zagreb, Hrvatska
Profesija	pravnik
Delovanje
Član KPJ od	1933.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	NOV i PO Jugoslavije
Čin	general-major u rezervi
predsednik Saveznog suda FNRJ
Period	1951 – 1959.
Odlikovanja

Dr Josip Hrnčević (Obrovnica, kod Bjelovara, 9. decembar 1901 — Zagreb, 13. mart 1994), pravnik, sudija, učesnik Narodnooslobodilačke borbe i društveno-politički radnik SFR Jugoslavije i SR Hrvatske.

Biografija

Rođen je 9. decembra u selu Obrovnici kod Bjelovara. Gimnaziju je završio 1922. godine u Bjelovaru, a nakon toga studij prava u Zagrebu, gde je i doktorirao 1927. godine. Na početku je radio kao sudijski i advokatski pripravnik u Zagrebu, te kao sudija kotarskih sudova u Bjelovaru, Novskoj, Vukovaru i Čakovcu, te okružnih sudova u Varaždinu i Sremskoj Mitrovici (1929–1941).

Član Komunističke partije Jugoslavije postao je 1933. godine. bio je sekretar Mesnog komiteta KPJ u Varaždinu i Čakovcu od 1934, a od 1937. do leta 1941. sekretar Okružnog komiteta. U martu 1940. godine, bio je delegat na savetovanju KP Hrvatske u Zagrebu, a u avgustu iste godine na Prvoj konferenciji KPH u Zagrebu bio je izabran za kandidata za člana Centralnog komiteta KPH.

Narodnooslobodilačka borba

Bio je jedan od organizatora Narodnooslobodilačkog pokreta u Hrvatskom Zagorju i Međimurju. U junu je učestvovao u osnivanju prve partizanske grupe u okolici Varaždina, a u avgustu 1941. radio je na terenu Sremske Mitrovice. Početkom januara 1942. godine, stupio je u Fruškogorski partizanski odred, gde je bio zamenik političkog komesara odreda, a zatim na vojnoj dužnosti u Štabu za Srem. U novembru 1942, kao delegat Štaba Trećeg sremskog odreda, upućen je u Štab Treće operativne zone u Slavoniji. Po dolasku u Slavoniju, postao je član Oblasnog komiteta KPH i sekretar Oblasnog NOO za Slavoniju. Na leto 1943. godine, bio je upućen na partijski rad u Zagreb. Po povratku iz Zagreba u septembru 1943, postao je sekretar Oblasnog komiteta KPH za Zagrebačku oblast, a od novembra 1943. član povereništva CK KPH za severnu Hrvatsku. U aprilu 1944, otišao je u Vrhovni štab NOVJ u Drvar, gde je postao načelnik vojno-sudskog odeljenja i predsednik veća Višeg vojnog suda pri Vrhovnom štabu.

Tokom rata, imao je čin pukovnika NOVJ, a nakon prevođenja u rezervu, proizveden je u čin general-majora.

Posleratna karijera

Posle rata, bio je predsednik Vojnog veća Vrhovnog suda FNRJ (1945–1946), savezni javni tužilac FNRJ (1946–1951), predsednik Saveznog vrhovnog suda (1951–1959), član Saveznog izvršnog veća i sekretar SIV-a za pravosuđe (1959—1963). Nakon donošenja Ustava 1963, bio je izabran za predsednika Ustavnog suda Hrvatske, dužnost na kojoj je penzionisan 1967. godine.

Bio je član Centralnog komiteta SKH (1946—1954. i 1965–1968), član Centralnog komiteta SKJ (1952–1964) i član Saveta federacije SFRJ.

Bio je poslanik Sabora NR Hrvatske i narodni poslanik Narodne skupštine FNRJ prvog i drugog saziva. Bio je član Saveznog odbora SSRN Jugoslavije i Glavnog odbora SSRN Hrvatske, član Centralnog odbora SUBNOR Jugoslavije i član predsedništva Saveza udruženja pravnika Jugoslavije.

Umro je 13. marta 1994. godine u Zagrebu.

Literarni rad i odlikovanja

Objavljivao je članke i rasprave, naročito o institucijama javnog tužilaštva i ustavnim sudovima u stručnim publikacijama i periodici. Takođe je skupio i objavio istorijsko-publicističke članke o Zagrebu tokom Drugog svetskog rata.

Autor je knjiga „Svjedočanstva“ (Zagreb 1984) i „Crvene zastave – 1936“ (Zagreb 1986; kao koautor).

Nosilac je Partizanske spomenice 1941, Ordena narodnog oslobođenja, Ordena zasluga za naroda sa zlatnom zvezdom, Ordena bratstva i jedinstva sa zlatnim vencem, Ordena rada sa crvenom zastavom, Orden za hrabrost i više drugih jugoslovenskih odlikovanja.

Literatura

Jugoslovenski savremenici: ko je ko u Jugoslaviji. „Sedma sila“, Beograd 1957. godina.
Enciklopedija Jugoslavije (knjiga četvrta). „Leksikografski zavod FNRJ“, Zagreb 1960. godina.
Jugoslovenski savremenici: ko je ko u Jugoslaviji. „Hronometar“, Beograd 1970. godina.
Enciklopedija Jugoslavije (knjiga četvrta). „Jugoslavenski leksikografski zavod Miroslav Krleža“, Zagreb 1986. godina.
Hrvatski biografski leksikon (knjiga peta). „Leksikografski zavod Miroslav Krleža“, Zagreb 2002. godina.