Dobrivoje Radosavljević Bobi
Dobrivoje Radosavljević Bobi (Knjaževac, 28. januar 1915 — Beograd, 4. april 1984) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, društveno-politički radnik SFRJ i SR Srbije, junak socijalističkog rada i narodni heroj Jugoslavije.
| dobrivoje radosavljević bobi | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Dobrivoje Radosavljević Bobi | |||||||||
| Lični podaci | |||||||||
| Datum rođenja | 28. januar 1915. | ||||||||
| Mesto rođenja | Knjaževac, Kraljevina Srbija | ||||||||
| Datum smrti | 4. april 1984. (69 god.) | ||||||||
| Mesto smrti | Beograd, SR Srbija, SFR Jugoslavija | ||||||||
| Profesija | društveno-politički radnik | ||||||||
| Porodica | |||||||||
| Supružnik | Veselinka Malinska; Neda Božinović | ||||||||
| Delovanje | |||||||||
| Član KPJ od | 1933. | ||||||||
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba | ||||||||
| Služba | NOV i PO Jugoslavije 1941 — 1945. | ||||||||
| Čin | general-major u rezervi | ||||||||
| Predsednik CK SK Srbije | |||||||||
| Period | septembar 1966 — februar 1968. | ||||||||
| Prethodnik | Jovan Veselinov | ||||||||
| Naslednik | Petar Stambolić | ||||||||
| Heroj | |||||||||
| Narodni heroj od | 6. jula 1953. | ||||||||
| Odlikovanja |
| ||||||||
Biografija
urediRođen je 28. januara 1915. godine u Knjaževcu. Još kao gimnazijalac, u Zaječaru, pristupa radničkom pokretu. Na početku studija u Beogradu, 1933. godine postaje član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ), a iste godine i sekretar Univerzitetske ćelije Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ).
Godine 1934. ga je Sud za zaštitu države osudio na tri godine zatvora, koje izdržava u Sremskomitrovačkom zatvoru. Po izlasku s robije, 1937. godine, postaje član PK SKOJ-a za Srbiju, a 1938. član Centralnog komiteta SKOJ-a. U prvoj polovini 1940. godine postavljen je za sekretara Okružnog komiteta KPJ za Zaječar.
Na početku oružanog ustanka, jula 1941. godine, radio je kao instruktor Pokrajinskog komiteta KPJ za Srbiju, na organizovanju prvih partizanskih odreda u Timočkoj krajini, a sredinom 1942. godine odlazi za instruktora Centralnog komiteta KPJ u Makedoniju, gde je ostao do kraja rata.
Posleratni period
urediPočetkom 1945. godine izabran je za sekretara Gradskog komiteta KPJ za Beograd i člana Politbiroa PK KPJ za Srbiju (kasnije KP Srbije). U razdoblju od 1966. do 1968. godine bio je Predsednik Centralnog komiteta Saveza komunista Srbije i član Predsedništva CK SKJ. Godine 1958. posredovao je u sporu između Srpske pravoslavne crkve (SPC) i Ohridske arhiepiskopije, nakon čega je došlo do njenog izdvajanja i formiranja nepriznate Makedonske pravoslavne crkve (MPC).[1]
Preminuo je u Beogradu, 4. aprila 1984. godine. Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.
Ženio se dva puta. Najpre sa Veselinkom Malinskom, pratiteljkom Josipa Broza Tita na oslobođenu teritoriju 1941. godine, partizankom i društveno-političkom radnicom iz Makedonije. Njegova druga supruga bila je Neda Božinović, takođe učesnica NOB-a, posle rata sudija Ustavnog suda SFRJ i istaknuta članica Antifašističkog fronta žena (AFŽ).
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su — Orden narodnog oslobođenja, Orden zasluga za narod sa zlatnom zvezdom, Orden bratstva i jedinstva sa zlatnim vencem i Orden za hrabrost. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 6. jula 1953. godine, a Ordenom junaka socijalističkog rada 1980. godine.
Foto-galerija
uredi
Reference
uredi- ^ „Država stvara novu nekanonsku crkvu”. www.novosti.rs. 26. 12. 2017.
Literatura
uredi- Vojna enciklopedija tom VII. Beograd. 1974. COBISS.SR 72965895
- Narodni heroji Jugoslavije tom II. Beograd: Narodna knjiga. 1982. COBISS.SR 48703239
