Milorad Petrović Lord
Milorad Petrović – Lord (Sumrakovac, kod Zaječara, 18. april 1882 — Beograd, 12. jun 1981) bio je visoki oficir srpske vojske i armijski general jugoslovenske vojske.
| Milorad Petrović – Lord | |
|---|---|
 Armijski general Milorad Petrović – Lord | |
| Lični podaci | |
| Nadimak | Lord |
| Datum rođenja | 18. april 1882. |
| Mesto rođenja | Sumrakovac, kod Zaječara, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 12. jun 1981. (99 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, SR Srbija, SFR Jugoslavija |
| Vojna karijera | |
| Služba | 1899 — 1941. |
| Čin |   Armijski general |
| Učešće u ratovima | Prvi balkanski rat Drugi balkanski rat Prvi svetski rat Drugi svetski rat |
| Odlikovanja | Orden Karađorđeve zvezde Orden belog orla Orden Jugoslovenske krune Orden Svetog Save |
Biografija uredi
Rođen je 18. aprila 1882. godine u Sumrakovcu, od oca Vatka i majke Jovice. U vojsku je stupio 1899, kao pitomac 32. klase niže škole Vojne Akademije. Dalje školovanje je nastavio kao pitomac 17. klase više škole Vojne akademije.[1]
Oženio se Jovankom, studentkinjom medicine u Zagrebu, kćerkom Sime Stojančevića, kasacionog sudije iz Beograda. Imao je dve kćerke i jednog sina. Starija kćerka Milica udala se za Pavla Jovanovića Resavca, dok mlađa kćerka Mirjana je bila takođe udata i radila je kao germanista za Njujork Tajms. Sin Branislav kao diplomirani pravnik bio je dopisnik Rojtersa, Gardijana i Frans Presa iz Beograda.[1]
Aktivna služba uredi
Vojničku službu je započeo na dužnosti vodnika u 15. pešadijskom puku sa činom potporučnika 1901. godine. Nakon toga premešten za vodnika u Školi gađanja a potom i za komandira u 18. pešadijskom puku. Dana 4. oktobra 1908. godine, postavljen za komandira 2. čete 3. bataljona u 4. pešadijskom puku. Na početku Prvog balkanskog rata 1912. godine, imenovan za ordonas oficira u Vrhovnoj komandi a potom i u Operativnom odeljenju Vrhovne komande. Na tom položaju ostao do kraja Drugog balkanskog rata. Za vreme Arnautske pobune 1913. bio je komandant Skopske železničke stanice.[1]
Izbijanjem Prvog svetskog rata 1914. godine, premešten za komandanta Beogradske železničke stanice, da bih potom izabran ponovo u Operativno odeljenje Vrhovne komande. Tokom Kolubarske bitke bio je u Štabu 1. armije i sarađivao je sa generalom (potonjim vojvodom) Živojinom Mišićem. Godine 1915. postavljen je za pomoćnika načelnika Štaba Timočke divizije Prvog poziva, pod komandom generala Vladimira Kondića. Od decembra 1915. godine do februara 1916. godine bio je komandant srpskih trupa u Valoni, a potom ponov je postavljen za pomoćnika načelnika štaba Timočke divizije. Godine 1917, postavljen za pomoćnika glavnog intendanta a 1918. godine pa do kraja rata bio je načelnik Štaba Drinske divizije, pod komandom Krste Smiljanića.[1]
Nakon završetka Prvog svetskog rata učestvovao je u borbama za oslobađanje Koruške 1919. godine. Dana 4. oktobra 1920. godine, postao je načlenik Generalštaba Savske divizijske oblasti a od 6. novembra iste godine premešten je za pomoćnika načelnika Štaba Generalštaba Treće armijske oblasti. Od 24. novembra 1921. godine postao je šef Operativnog odseka u Operativnom odeljenju Glavnog generalštaba. Tokom ovog službovanja paralelno predavao je Taktiku na Nižoj školi Vojne akademije u periodu od 23. januara 1922. do 20. oktobra 1923. godine. Dana 17. septembra iste godine premešten za komandanta 9. pešadijskog puka. Vršilac dužnosti načelnika postao je 3. marta 1924. godine a potom imenovan i za načelnika Generalštabnog odeljenja u Ministarstvu vojske i mornarice. Vršilac dužnosti komandanta Timočke divizijske oblasti postao je 16. septembra 1930. godine. Nakon ovog položaja postavljen je za vršioca dužnosti drugog pomoćnika u Ministarstvu vojske i mornarice. Godine 1937. premešten za prvog pomoćnika u Ministarstvu vojske i mornarice a 27. novembra iste godine postao je komandant Prve armijske oblasti. Dana 12. septembra 1940. godine imenovan je za komandanta grada Beograda. Na ovom položaju zadržao se do vojnog puča 27. marta 1941. godine. Tog dana nalazio se u Zagrebu zajedno sa divizijskim generalom Duškom Trifunovićem kod armijskog generala Petra Nedeljkovića. Tu je upoznat sa zaverom protiv kneza Pavla i njegovim hapšenjem koje je izvršio general Nedeljković po nalogu armijskog generala Dušana Simovića.[2][1]
Aprilski rat, zarobljeništvo i poslednje godine uredi
Početkom Aprilskog rata postavljen za komandanta Prve grupe armija i na tom položaju je zarobljen od strane ustaša 10. aprila 1941. godine. Zajedno sa 21 generalom odveden u zarobljeništvo. Dana 16. aprila u Zagrebu je izvršeno prikupljanje zarobljenih oficira koji su internirani preko Austrije u Nemački logor Oflag VI B. Dana 28. septembra iste godine prebačen u Nirnberg da bi 1942. godine bio prebačen u Osnabrik. Tu je i dočekao oslobođenje. Dana 22. juna 1945. godine, odazvao se pozivu Jugoslovenske vojne misije i zatražio je repatrijaciju u Jugoslaviju. Aprila 1946. godine dao je izjavu o učešću u Aprilskom ratu, pa je nakon toga dobio generalsku penziju.[3][1]
Preminuo je u 99. godini života, 12. juna 1981. godine u Beogradu. Njegovom smrću nestao je i poslednji general Jugoslovenske kraljevske vojske.[1]
Bio je doživotni predsednik Udruženja nosilaca Albanske spomenice.[1]
Oficirsko napredovanje uredi
Unapređen je u čin: potporučnika 1901; kapetana prve klase 1912; majora 1913; potpukovnika 1915; brigadnog generala 28. juna 1927; divizijskog generala 17. decembra 1932; i armijskog generala 1. decembra 1938. godine.[1]
Odlikovan je Ordenom Karađorđeve zvezde IV stepena, Ordenom belog orla IV i V stepena, Ordenom Jugoslovenske krune II i III stepena, Ordenom belog orla sa mačevima IV stepena, Ordenom Svetog Save II, III i IV stepena, Zlatnom medaljom za hrabrost i brojnim medaljama i spomenicama. Takođe je odlikovan sa sedam stranih odlikovanja.[4]
Reference uredi
- ^ a b v g d đ e ž z Bjelajac 2004, str. 246.
- ^ Maček nudi pomoć
- ^ Bjelajac 2004, str. 111.
- ^ Miletić 2009, str. 15.
Literatura uredi
- Bjelajac, Mile (2004). Generali i admirali Kraljevine Jugoslavije 1918—1941. Beograd: Institut za noviju istoriju Srbije. ISBN 978-86-7005-039-6.
- Miletić, Antun (2009). Srpski đenerali u žicama: 1941—1945. Beograd: Albatros plus (Novi Beograd: Alfa tim print). ISBN 978-86-6081-081-4 Proverite vrednost parametra
|isbn=: checksum (pomoć).
