Srpska mafija

Srpska mafija je naziv koji se koristi za razne kriminalne organizacije iz Srbije ili koje su sastavljene od osoba srpske nacionalnosti u srpskoj dijaspori. Kriminalne organizacije su prvenstveno uključene u pljačke, krijumčarenje, trgovina oružjem, trgovina drogom, trgovina ljudima, trgovina cigaretama i marihuanom, zaštitne rekete i ilegalno kockanje. Mafiju čine tajne i kriminalne organizovane grupe, koje imaju povezane mreže širom sveta.

Srpska mafija
Osnovana	Srbija, Crna Gora
Osnivač	Srpska emigracija
Lokacija osnivanja	bivša Jugoslavija
Aktivne godine	od početka 1970-ih do danas
Teritorija	Evropska unija, Severna Amerika, Južna Amerika, Australija, Afrika.
Etnicitet	Srbi i Crnogorci.
Kriminalne aktivnosti	pljačka, krijumčarenje, zaštitne rekete, ilegalno kockanje, trgovina drogom, trgovina ljudima, pranje novca, korupcija, ubistva, trgovina oružjem, trgovina cigareta i marihuane.
Saveznici	ruska mafija, grčka mafija, crnogorska mafija, bugarska mafija, italijanska mafija, rumunska mafija, ukrajinska mafija, izraelska mafija.
Rivali	albanska mafija hrvatska mafija

Spomenik Ivanu Stamboliću u blizini mesta ubistva na Fruškoj gori.

Istorija

Ljuba Zemunac

Kum srpske mafije je Ljubomir Magaš, u javnosti poznat pod nadimkom kao „Ljuba Zemunac”. Jedan od najopasnijih momaka beogradskog asfalta, sedamdesetih godina 20. vijeka je boravio u zapadnoj Evropi Nemačkoj i Italiji gdje se bavio pljačkama i iznudama. Osumnjičen je za ubistvo Veljka Krivokapića 27. oktobra 1978. u kafeu „Haup trost” u Beču. Ubio ga je Goran Vuković zvani „Majmun” ispred okružnog suda u Frankfurtu. Jedna srpska kriminalna grupa je delovala u Holandiji: njen šef je bio Sreten Jocić, nadimak „Joca Amsterdam“, a najpoznatiji gangsteri bili su Vukašin Despotović i Dario Ivišić, koji su se bavili trgovinom droge u Holandiji. Švercovana je droga iz Kolumbije uvožene su velike količine kokaina, po kojoj je Joca i dobio nadimak „holandski kralj kokaina“. Ljubinko Bećirović „Duja“ bio je direktni šef Joce, a sam Joca se kasnije bavio trgovinom droge i reketom u Srbiji i Bugarskoj, koristeći usluge kriminalne grupe Surčinski klan, jedne od najmoćnijih grupa u Beogradu. Živeći u Bugarskoj do hapšenja 2002. godine. Kasnije je „Joca Amsterdam“, 2008. bio optužen za ubistvo, bombaško napadanje automobila hrvatskih novinara Ive Pukanića i Nike Franjića.

Ključnom figurom srpskog kriminalnog podzemlja smatra se Željko Ražnatović Arkan, koji je 1970-ih 1980-ih izveo niz pljački na prodavnice i banke u Belgiji, Holandiji, Švedskoj, Nemačkoj, Austriji, Švajcarskoj i Italiji, dobio nekoliko zatvorskih kazni, ali je pobegao iz zatvora: za to vreme razvio je jake veze sa drugim srpskim kriminalnim grupama. Devedesetih godina Ražnatović je postao vođa grupe Delije sever, ultraša FK Crvena zvezda

Aktivnost mafije devedesetih

Aleksandar Knežević Knele

Politička nestabilnost koja je 1991. dovela do raspada Jugoslavije izbila je u veliki građanski rat, u čijem su središtu bili Hrvati, Srbi i Bošnjaci. U maju 1992. godine Saveznoj Republici Jugoslaviji su izrečene međunarodne sankcije, Srbija je postala ekonomski izolovana. To je podstaklo organizovani kriminal, redovi mafije počeli su da se popunjavaju među mladima. Policija je 1992. godine uhapsila organizovane kriminalne grupe poznate kao „Pecina banda“, među kojima je bio i Dušan Spasojević, jedan od osnivača Zemunskog klana. U oktobru iste godine Beogradom je zavladao rat bandi, usled kojeg je ubijen Aleksandar Knežević Knele, idol mladih kriminalaca devedesetih godina, ubijen je 28. oktobra 1992. godine u hotelu „Hajat”, označavajući početak krvave serije ubistava na beogradskom asfaltu. Njegova smrt i dan-danas je misterija.

Željko Ražnatović „Arkan”, je bio komandant Srpske dobrovoljačke garde koja se u jugoslovenskim ratovima na strani srpskih država borila protiv oružanih snaga Hrvatske i Republike Bosne i Hercegovine, kao i drugih paravojnih grupa. U Srpskoj dobrovoljačkoj gardi uglavnom su bili novo regrutovani ultraši Crvene zvezde, kao i obični huligani i banditi iz cele Srbije. Oni koji su se pridružili jedinici profitirali su na bojnim poljima pljačkanjem i krađom. „Arkan” je 1993. osnovao stranku srpskog jedinstva, sa kojom je neuspešno učestvovao na izborima, ali je od tada postao uvažena ličnost u očima srpskog kriminalnog podzemlja i nacionalističkih pokreta. Njegova supruga postala je poznata srpska pevačica Svetlana Ražnatović „Ceca“.

Skoro da niko od mafije nije procesuiran u bivšoj SFRJ, što je dovelo do glasina o pokroviteljstvu političara: tadašnji šef tajne policije komunističke Jugoslavije ministar unutrašnjih poslova bio je Stane Dolanc, bliski saradnik Tita, koristio je usluge mafije da eliminiše političke protivnike SFRJ. Ražnatović je za policiju radio kao ubica, a verovatno je po zadatku i otišao na zapad. Posao mu je bio da vrši atentate nad teroristima, političkim emigrantima i protivnicima vladajućeg političkog režima. Devedesetih godina mafija se značajno obogatila švercom alkohola, cigareta i nafte: jedan od najbogatijih ljudi bio je Stanko Subotić pod nadimkom „Cane“ . Bogatstvo Subotića procenjuje se oko 650 miliona evra. Nakon što je Slobodan Milošević sišao sa vlasti, Subotić je uspostavio veze sa predsednikom Crne Gore Milom Đukanovićem, postavši jedan od njegovih poverljivih prijatelja.

Od 1994. do 2000. srpski i italijanski mafijaši bili su umešani u ilegalnu prodaju cigareta u Italiji: većina mafije bili su borci koji inače jednostavno nisu mogli da zarađuju za život. Devedesetih godina mafija je počinila zločine poput naručenih ubistava, otmica, trgovina drogom i duvanom, pljačke i racije, pranje novca, reket, pa čak i prodaja piratskog softvera. 1998. godine na srpsko-bugarskoj granici zaplenjena je rekordna pošiljka heroina od 350 kg.

Mafija početkom 2000-ih

Arkanova grobnica

Željko Ražnatović „Arkan” je ubijen 15. januara 2000. godine, u predvorju hotela Kontinental u Beogradu. Kasnije je ovo dovelo do novog naleta nasilja i novog rata između kriminalnih grupa u Beogradu. Te godine ukupan promet sive ekonomije u Jugoslaviji premašio je 841 milion evra; u zemlji je cvetala prostitucija, koja je uključivala devojke koje su se doselile iz Rusije, Ukrajine i Belorusije. Prema informacijama ministra unutrašnjih poslova Savezna Republika Jugoslavija Dušana Mihajlovića, mnogi kriminalni autoriteti uživali su pokroviteljstvo Miloševića u zamenu za njegovu političku podršku, ali su izgubili podršku nakon uklanjanja Miloševića.

Dana 5. oktobra 2000, Petooktobarski protesti doveli su do svrgavanja Slobodana Miloševića sa vlasti. Uoči saveznih izbora 2000. godine pominjalo se da bi Ivan Stambolić mogao da istupi kao protiv-kandidat Miloševiću za predsednika SRJ, i od tada je netragom nestao. Stambolić je 25. avgusta 2000. godine kidnapovan za vreme rekreacije na Košutnjaku, od strane pripadnika Jedinice za specijalne operacije MUP-a Srbije. Posmrtni ostaci Stambolića pronađeni su 28. marta 2003. godine na Fruškoj gori. Ubijen je istog dana kada je otet od strane pripadnika Jedinice za specijalne operacije MUP-a Srbije. Sahrana je obavljena 8. aprila na Topčiderskom groblju uz sve državne počasti na insistiranje Vlade Srbije.

Atentat na Zorana Đinđića

Pripadnici Jedinice Crvene beretke su 12. marta 2003. godine ubili premijera Zorana Đinđića.

Srbija je bila šokirana 12. marta 2003. godine, vešću da je ispred zgrade Vlade snajperista ubio premijera Zorana Đinđića. Za izvršioce ubistva odmah su osumnjičeni pripadnici kriminalnog zemunskog klana, i uvedeno je vanredno stanje, koje je trajalo do 22. aprila. U policijskoj akciji Sablja, uhapšeno je 11.665 osoba, među kojima je bilo partijskih funkcionera bivšeg režima, visokih vojnih oficira, nosilaca pravosudnih funkcija i estradnih zvezda, a neki od njih su proveli određeno vreme u pritvoru. Tokom operacije, zatvorena su mnoga privatna preduzeća u vlasništvu mafijaša. Osumnjičeni kao glavni u organizovanju ubistva premijera bili su nekadašnji komandant raspuštene Jedinice za specijalne operacije Milorad Ulemek Legija i pripadnici zemunskog klana koji su ubijeni u policijskoj akciji, Dušan Spasojević Šiptar i Mile Luković Kum. U akciji "Sablja" uhapšen je neposredni izvršilac ubistva Zvezdan Jovanović. Avgusta 2003. podignuta je optužnica protiv 44 osobe za učešće u organizovanju ubistva, suđenje je trajalo od decembra 2003. godina a maja 2007. godine proglašeni su krivim i osuđeni na višegodišnje zatvorske kazne. Legija se skrivao 14 meseci, predao se maja 2004. godine i osuđen je na 40 godina zatvora, koliko je dobio i Zvezdan Jovanović. Prema svedočenju svedoka, Jovanović i Ulemek su smatrali Đinđića krivim za izručenje srpskih komandanata Međunarodnom sudu za bivšu Jugoslaviju, a takođe su ga optuživali za veze sa kriminalnom grupom Surčinski klan, koja je bila zainteresovana za svrgavanje Miloševića i bila u neprijateljstvu sa Zemunskim klanom.

Druga polovina 2000-ih

Statistike su 2005. godine utvrdile da je zbog organizovanog kriminala i procvata sive ekonomije budžetu Srbije nedostajalo 7,5 miliona srpskih dinara dnevno i 200 miliona evra godišnje. 2006. godine ispostavilo se da je šef zemunske zločinačke grupe Dušan Spasojević obavestio lidera Srpske radikalne stranke Vojislava Šešelja o ubistvima visokih srpskih zvaničnika, o čemu je Šešelj kasnije pisao. U januaru 2009. godine, srpski ministar unutrašnjih poslova Ivica Dačić izvestio je da u Srbiji postoji između 30 i 40 velikih organizovanih kriminalnih grupa koje su umešane u šverc droge i oružja, otmicu i prodaju ljudi u ropstvo, ubistva i reket.

U jesen 2009. srpska policija zadala je udarac narko mafiji u okviru velike akcije „Balkanski ratnik“: 22. septembra uhapšen je član bande Darko Elez, jedna od najopasnijih bandi na zapadnom Balkanu, pet muškaraca predvođenih Elezom zadržano je u Srbiji, još 13 osoba je uhvaćeno u Bosni i Hercegovini (uključujući tri policajca). 17. oktobra policija je zaplenila 2,8 tona kokaina u vrednosti od 120 miliona evra, koji je stigao iz Urugvaja, BIA i američka DEA izvršile su zajedničku operaciju. 31. oktobra, 500 ljudi je uhapšeno tokom velike racije protiv zavisnika, koju je planiralo srpsko Ministarstvo unutrašnjih poslova. 2000 policajaca izvršilo je masovne pretrese u osnovnim i srednjim školama, klubovima i kafićima.

U novembru iste godine, argentinska policija zadržala je pet srpskih krijumčara droge u Buenos Airesu, kod kojih je pronađeno 492 kg kokaina jedne od najvećih pošiljki presretnute 2009. godine u Beogradu su uhapšene još četiri osobe i oduzeto im je 5 kg kokaina iz Paragvaja. Istraga je utvrdila da su droge iz Urugvaja i Argentine dolazile u Južnu Afriku, odatle u severnu Italiju ili Tursku, a zatim u Crnu Goru. Prema rezultatima istraga, forenzičari su ustanovili da u Srbiji 10 hiljada vojnika oružanih snaga na ovaj ili onaj način sarađuje sa pet vodećih organizovanih kriminalnih grupa u Srbiji, uključujući i Zemunsku kriminalnu grupu koju predvodi Željko Vujanović koji se tereti za teška krivična dela u vezi sa švercom droge, koju je, kako se sumnja, organizovala „pljevaljska grupa” na čelu sa Šarićem. Vujanović je, inače, bliski rođak osumnjičenog Darka Šarića, a u noćnom klubu „Kazina” je radio kao menadžer. U decembru je u beogradskom stanu, koji je iznajmio građanin Crne Gore, pronađeno 21 kg heroina (vrednog 1,5 miliona dolara), koji je stigao iz Turske. Kao rezultat provera, ministar unutrašnjih poslova Ivica Dačić izjavio je da su na čelu polovine sportskih klubova u Srbiji osobe povezane sa kriminalnim svetom.

Prema rezultatima rada u 2009. godini, policija je otkrila 7 od 27 postojećih organizovanih kriminalnih grupa, od kojih se svaka sastojala od 200 ljudi. Policija je uhapsila 86 osoba, a protiv zemunske bande pokrenut je krivični postupak: Zemunci optuženi za seriju naručenih ubistava tvrdili su da Vojislav Šešelj na taj način pokušava da „utiče“ na predsednika Tomislava Nikolića.

Mafija početkom 2010-ih

U januaru 2010. godine zaključen je nezakonit posao prodaje 81 hiljade kvadratnih metara zemljišta: posao je sklopljen u sedištu Zemunske kriminalne grupe u beogradskom okrugu Zemun, u kući u Šilerovoj ulici. Do 21. januara, tokom nastavka akcije „Balkanski ratnik“, identifikovano je 19 osumnjičenih (9 u pritvoru), uključujući Darka Šarića i Gorana Sokovića. Istog dana uhapšeno je još 8 ljudi (uključujući i srpskog policajca) koji su se dve godine bavili krađom nafte, prodavao NIS, i od toga zaradili nekoliko stotina hiljada dolara. Niz hapšenja doveo je do toga da su 10. februara 2010. godine srpskoj vlasti objavljene brojne pretnje od mafije predsedniku zemlje Borisu Tadiću, ministru unutrašnjih poslova Ivici Dačiću, specijalnom tužiocu za organizovani kriminal Miljku Radisavljević i drugim visokim zvaničnicima.

U Beogradu, je 18. februara uhapšena banda od šest muškaraca koji su od 2008. godine ukrali više od 10 miliona dinara iz banaka, pošta, benzinskih pumpi, menjačnica i prodavnica. Sutradan, je Ministar unutrašnjih poslova Ivica Dačić rekao je da je uhapšeno 50 ljudi koji su se bavili ne samo krađom velikih suma novca, već i pranjem novca: to su bili starosedeoci Beograda, Šapca, Valjeva, Novog Sada, Sremske Mitrovice, Čačka i Sombora. 11. marta uhapšena je jedna od visokih ličnosti srpskog podzemlja, koja je prevozila 1,2 kg heroina radi preprodaje u Jagodini, a 19. marta Boris Tadić je zvanično objavio da objavljuje sveopšti rat protiv srpske mafije, uključujući i dilere droge, kao opasne pretnje koje su se infiltrirale u vladu i pokušavaju da je destabilizuju. Prema Tadiću, narko-bosovi se bave pranjem novca, stavljajući ih u razvoj turizma, fabrika i medija. 28. marta uhapšena su još dvojica bosanskih Srba koji su bili umešani u trgovinu drogom: ljudi iz Novog Pazara nosili su 1,7 kg kokaina iz peruanske Lime, gde su boravili mesec dana, leteći tamo iz Beograda. Na aerodromu u Zagrebu obojica su zadržani: prema policiji, cena zadržane „robe“ prema hrvatskim standardima iznosila je 70 hiljada evra.

Istraga u slučaju Darka Šarića dovela je do neočekivanih rezultata. Sve je počelo kada je preduzetnik Stanko Subotić „Cane“, kojeg nazivaju „kraljem duvanske mafije“, optužio je Nebojšu Medojevića, šefa crnogorskog Pokreta za promene, za planiranje pokušaja atentata: da se Šarić i Subotić kriju u hotelu „Jelika“ na Žabljaku. navodno da se skrivao u svojoj vili i planirao zaveru, iako je Subotić rekao da živi u Ženevi. U aprilu se ispostavilo da će Šarić zaista preduzeti seriju pokušaja atentata, ali protiv visokih zvaničnika zemlje, uključujući i predsednika: istražitelji su dešifrovali prepisku kriminalaca skrivenu u novinama i otkrili da su istovremeno planirali napad na čelnike Ministarstva unutrašnjih poslova, policije i srpske vlade, označene kao krivce za podrivanje srpske mafije u Srbiji i Crnoj Gori.

Dalji rezultati pokazali su da je Šarić u periodu 2008-2009. Godine prodajom opojnih supstanci podrivao položaj italijanske grupe Ndrangheta, nudeći potencijalnim kupcima bolju cenu za supstance snabdevene iz Južne Amerike. U Italiji je uhapšeno 80 ljudi i otkrivene su dve mreže: italijanska (mafija iz Milana i severne Italije) i srpska (Srbija, Crna Gora i Slovenija), koje su trgovale drogom u Evropi i Južnoj Americi. To je dovelo do činjenice da su u Boliviji ubijena trojica Srba koji su radili za lokalnog narkobosa, a njega samog su otele nepoznate osobe i kidnapovale. Srpske obaveštajne službe su 2013. godine objavile da mafija, na čelu sa Rodoljubom Radulovićem (Miša Banana), priprema pokušaj ubistva premijera Ivice Dačića, koji je planirao međunarodnu posetu: prema njihovim rečima, mafija je želela da postavi pad aviona. Sam Dačić negirao je glasine da iza toga stoje neki politički krugovi, rekavši da je srpska vlada stabilna.

Mafija početkom 2020-ih

Belivuk klan pripadnici klana Veljka Belivuka i Marka Miljkovića poznatiji kao Velja Nevolja govori o tome da je ova organizovana kriminalna grupa bila spremna za obračun sa državom. Belivuk je široj javnosti postao poznat 2016. godine posle napada na Božu Kumburovića i Nebojšu Petkovića, članove obezbeđenja direktora FK Partizan Miloša Vazure. Ministar unutrašnjih poslova Aleksandar Vulin poručio je javnosti da ne dozvoljava nikome da pokušava da relativizuje ono što je pronađeno i što se otkriva i da niko to ne pokušava da predstavi kao politički ili navijački obračun. Ovo je obračun sa najozbiljnijom organizovanom kriminalnom grupom od „zemunskog klana“. Ovo je obračun sa ljudima koji su na najmonstruozniji način ubijali druge ljude, ovo je obračun sa ljudima koji su imali takvu količinu oružja i eksploziva, da su mogli da povedu pravi sukob gotovo sa državom.

Kriminalne grupacije

• Novobeogradski klan: Izuzetno organizovana kriminalna grupa u koju je moglo da se uđe samo ako su „kandidati“ imali već počinjeno ubistvo ili pokušaj ubistva, devedesetih se smatrala jednom od najopasnijih. Na čelu ove grupe je momak iz jednog od savskih blokova koji se spominje u „Beloj knjizi“ MUP-a Srbije.
• Surčinski klan: Zoran Šijan je bio prvi čovek „Surčinaca“, njegov glavni član Ljubiša Buha zvani „Čume“ nekada najbolje organizovana kriminalna grupa u Srbiji bavili su se krađom automobila, švercom benzina i cigareta, kao i drogom. Imali su veze sa policijskim zvaničnicima, sudijama i političarima sve dok nisu poraženi tokom policijske akcije Sablja.
• Zemunski klan: Nastao je u beogradskoj opštini Zemun, gde je u to vreme veliki kriminalni kredibilitet imao Surčinski klan. Klan je u početku imao dva člana to su bili Dušan Spasojević zvani „Šiptar“ i Mile Luković zvani „Kum“. Postojala je od 1990. godine, bavila se trgovinom drogom i ubijanjem po ugovoru, pre policijske akcije Sablja imala je veze sa policijom, sudom i politikom.
• Voždovački klan: Glavni izvor nelegalne zarade trgovina drogom, reketiranje vlasnika lokala, građevinskih preduzimača. Šef voždovačke kriminalne grupe bio je Goran Vuković, zvani „Majmun“.
• Zvezdarski klan: Klan je značajno oslabljen posle ubistva Sredoja Šljukića Šljuke 2002. godine. Tada su se, navodno, povukli i konsolidovali svoje redove, želeći da nastave stare poslove.
• Dorćolski klan: Na Dorćolu deluju čak tri organizovane grupe koje se bave preprodajom droge, ali i drugim unosnim kriminalnim poslovima.
• Rakovički klan: Na spisku delatnosti klana nalaze se ubistva, otmice, iznude, i dilovanje droge, sa vođom Nebojšom Stojkovićem Stojketom. Ova ekipa važi za jednu od najmnogobrojnijih i najbrutalnijih na beogradskom asfaltu.
• Narko-banda Darka Šarića: Pripadnici te zločinačke organizacije su traženi na međunarodnom nivou zbog svoje opasne prirode i zločina povezanih sa drogom. Šarić u Specijalnom sudu osuđen na 15 godina zatvora zbog trgovine narkoticima.
• Belivuk klan: Belivuk je široj javnosti postao poznat 2016. godine posle napada na Božu Kumburovića i Nebojšu Petkovića, članove obezbeđenja direktora FK Partizan Miloša Vazure.

Vođe bandi i zapaženi članovi

Vladavina Slobodana Miloševića predstavljala je vrhunac moći srpskog organizovanog kriminala, kada su se mafijaši i vladini zvaničnici isprepletali. Uloga nekoliko beogradskih gangstera opisana je u dokumentarnom filmu Vidimo se u čitulji.

Ime nadimak	Rođen/umro	Info dešavanja
Stevan Marković	1937-1968	Pronađen je mrtav, na deponiji u Parizu u oktobru 1968. godine. Bio je telohranitelj Alen Delona Slučaj nije rešen, za smrt je optužili Delon i njegov prijatelj Fransoa Markantoni, gangster sa Korzike među osumnjičenima neko vreme se pominjao i predsednik Francuske Žorž Pompidua.
Novica Živković (Radiša Jovanović) (Stiv)	1954-1984	Zajedno sa Brunom Sulakom, smatran je jednim od najtraženijih bandita u Francuskoj i Evropi 1980-ih, izvršio je pljačke u Kanu, Nici, Monaku, Parizu i Lionu. Ubijen u pucnjavi sa policijskim specijalcima dok je pokušavao da oslobodi Sulaka. Prethodnici bande Pink panteri.
Ranko Rubežić (Dač Šulc)	1951-1985	U svemu je imitirao „Dač Šulca“, čuvenog čikaškog mafijaša. Četvorica njegovih potčinjenih kriminalaca, Miroslav „Vuja“ Vuišić, Dragan „Dadilia“ Popović, Boris Petkov i Bojan Petrović pucali su u njega, 19. februara 1985. Bio je prvi kriminalac u beogradskom podzemlju koji je ubijen u zasedi (sačekuši), njegovo ubistvo izazvalo je medijsku pomamu u komunističkoj Jugoslaviji.
Ljubomir Magaš (Ljubo Zemunac)	1948-1986	Amaterski bokser uličnih borbi koji se borio sa bandom sedamdesetih i osamdesetih godina u Nemačkoj. Ubio ga je Goran Vuković zvani Majmun ispred okružnog suda u Frankfurtu.
Đorđe Božović Giška	1955-1991	Vlasnik kluba Amadeus, bio je srpski i jugoslovenski kriminalac, sportista i osnivač Srpske garde, paravojne formacije Srpskog pokreta obnove. Giška je ubijen pod nerazjašnjenim okolnostima u okolini Gospića 15. septembra 1991, tokom borbe.
Branislav Matić Beli	1952-1991	Kontroverzni biznismen, koji je zajedno sa Đorđem Božovićem Giškom bio osnivač Srpske garde, paravojne formacije Srpskog pokreta obnove. Matić je ubijen 4. avgusta 1991. godine, ispred svoje kuće u Ulici Milana Raspopovića br. 3 na Voždovcu.
Aleksandar Knežević Knele	1971-1992	Član Voždovačkog klana, pripadnik Srpske garde i veliki prijatelj Đorđa Božovića Giške. Radio je kao telohranitelj Vuka Draškovića. Ubijen je 28. oktobra 1992. u beogradskom hotelu „Hajat” u sobi 331. Njegova smrt i dan-danas je misterija.
Georg Žorž Stanković	1947-1993	Bio je srpski bokser, poznati beogradski gangster starije generacije. Ubijen je ispred tržnog centra „Merkator” na Novom Beogradu 1. oktobra 1993. godine. Žorž, je bio vlasnik nekoliko lokala s bilijar klubovima i poker aparatima.
Goran Vuković (Majmun)	1959-1994	Jedan od osnivača „klana Voždovac“ ugled u srpskom podzemlju stekao je nakon likvidacije Ljube Zemunca u Frankfurtu. Ubijen 12. decembra 1994. godine, u klasičnoj sačekuši u centru Beograda.
Mihajlo Divac (Dile)	1967-1995	Predvodio je novobeogradski klan i ubrzo postao predsednik FK Bežanija, bivši bokser preživeo je seriju pokušaja atentata, u njega je pucao Luka Bojović. Ubijen je posle kraće diskusije sa bivšim bokserom Radovanom Radusinovićem u pucnjavi 12. februara 1995. ispred hotela „Putnik“.
Božidar Stanković Batica	1969-1996	23. jun 1996 — ispred kafića „Daša”, u ulici Narodnih heroja ubijen Božidar Stanković zvani „Batica” i njegov drug Branislav Milutinović (1972—1996). Ubistvo je počinio jedan počinilac, koji nije pronađen. Ubijeni Batica bio je sin Georga Stankovića, a u beogradskom podzemlju se smatralo da iza njegovog ubistva stoji Milivoje Matović zvani „Miša Kobra”.
Zoran Dimitrov Žuća	1966-1996	6. oktobar 1996. — ubijen je Zoran Dimitrov zvani „Žuća”, kriminalac i član Voždovačkog klana. Posebno je bio blizak sa pokojnim Goranom Vukovićem Majmunom, koji je bio vođa Voždovačkog klana. Pre ubistva Dimitrov je nekoliko puta bio meta atentatora.
Rade Ćaldović (Ćenta)	1950-1997	Osuđivan je za iznudu novca, ucene, teško razbojništvo i krađu, a bio je optuživan i za krivično delo silovanja. Ubijen u je noći 14/15. februar 1997. godine. Nepoznati ubica ga je kroz bočno staklo izrešetao automatskim oružjem dok je sedeo u svom vozilu, u Francuskoj ulici u Beogradu.
Darko Ašanin	1959-1998	Umešan je u trgovinu drogom i ubistva. Nećak ministra odbrane Jugoslavije, Pavla Bulatovića. Ašanin je bio bokser i vlasnik nekoliko kazina; ubijen je 1. jula 1998 — u klubu „Legat”.
Zoran Šijan	1964-1999	Reprezentativac Jugoslavije Evropski šampion u kik-boksu i vođa Surčinskog klana, suprug srpske turbo-folk pevačice Goce Božinovske. 27. novembar 1999 — u centru Beograda, na raskrsnici ulice Svetozara Markovića i Nemanjine ubijen je iz vozila u pokretu, dok je u svom automobilu, marke mercedes čekao zeleno svetlo na semaforu. Ubice nikada nisu pronađene.
Željko Ražnatović Arkan	1952-2000	Jedna od najpoznatijih ličnosti srpske mafije, komandant Srpske dobrovoljačke garde, osnivač i prvi predsednik Stranke srpskog jedinstva (1993—2000) i predsednik FK Obilić (1996-1998). Ubijen je 15. januara 2000. godine, u hotelu Interkontinental u Beogradu.
Branislav Lainović Dugi	1955-2000	Kriminalac i bivši komandant „Srpske garde”, paravojne formacije Srpskog pokreta obnove. ubijen je 20. mart 2000 — ispred hotela „Srbija”, u Ustaničkoj ulici, na Voždovcu. Ubica, nikada nije pronađen, ubio je Lainovića ispred trafike dok je razgovarao mobilnim telefonom.
Radoslav Trlajić (Bata Trlaja)	1963-2000	SR Jugoslaviju je nazvao „malom barom punom krokodila“. Jedan od vođa mafije bežanijskog klana i član novobeogradskog klana. Pre ubistva odvijao se gotovo filmski obračun između Trlajića i njegovih ubica, koji su se susreli na raskrsnici Ulice Jurija Gagarina i Dr Ivana Ribara, a posle jurnjave kolima, uz pucanje, Trlajić se dao u bekstvo ka jednom ulazu, ispred koga je ubijen. Ubijen 25. februara 2000. godine, na Novom Beogradu. Ubice nikada nisu pronađene.
Zoran Davidović (Ćanda)	1972-2000	Kriminalac i član voždovačkog klana. Kod uključenja na auto-put „Beograd-Zagreb”, kod pumpe „Zmaj” u svom automobilu marke „Audi” ubijeni je 23. mart 2000. Davidović i njegov prijatelj Ivan Stojanović (1971—2000), izrešetani su iz automobila u pokretu, kada su se vraćali iz Novog Sada, sa sahrane ranije ubijenog Branislava Lainovića. Davidović je tadašnjoj javnosti bio poznat kao dečko pevačice Jelene Karleuše. Ubice nikada nisu pronađene.
Milivoje Matović (Miša Kobra)	1955-2003	Emigrirao je iz Jugoslavije u Australiju 1986. godine, otvorio seriju kazina. Početkom 90-ih Miša Kobra imao je sukob sa Žoržom Stanković jer je maltretirao Mišinog mlađeg brata Bracu. Kada je Miša upozorio Žorža da ne dira brata zbog kockarskih dugova, koje će platiti, Stanković je poslao sina Baticu u Australiju da preti. Mišin prijatelj i vicešampion u boksu, Boža Cvetić, ispričao je: Batica je potezao na nas pištolj, bacio sam ga preko stola na ulicu i nakon toga Batica je deportovan u Srbiju. U međuvremenu, Mišin brat Braca je ubijen, a ubijen je i Žorž Stanković 1993. Tri godine kasnije ubijen je i Batica Stanković, ali tada je Jovica Ciganin napao Mišu Kobru.
Dušan Spasojević (Šiptar i Duća)	1968-2003	Šef zemunskog klana kriminalne grupe koja je od 2000. do 2003. bila glavna u podzemlju Srbije. Veruje se da je saučesnik pokušaj atentata na Zorana Đinđića. Spasojević i Mile Luković krili su se sve do 27. marta 2003. godine, kada ih je policija pronašla i usmrtila, prema zvaničnoj verziji, jer su oni prvi "pripucali" na policiju. Iako je ova verzija priče potvrđena, postoje takođe priče i da su Spasojević i Luković brutalno pretučeni, a zatim streljani.
Mile Luković Kum	1969-2003	Šef zemunskog klana kriminalne grupe, veruje se da je saučesnik pokušaja atentata na Zorana Đinđića. Luković i Spasojević krili su se do 27. marta 2003. godine, kada ih je policija pronašla i usmrtila, postoje priče da su brutalno pretučeni, a zatim streljani.
Boško Radonjić (The Yugo)	1943-2011	Kum srpske mafije u Sjedinjenim Državama. Jedna od najkontroverznijih figura srpske emigracije u Americi sedamdesetih i osamdesetih godina, u Beogradu, gde je živeo od 1990. godine. Radonjić, je posle kratke bolesti u 68. godini, preminuo na Vojnomedicinskoj akademiji u Beogradu 31. maja 2011.
Rade Rakonjac	1962-2014	Nekadašnji telohranitelj i gardista Željka Ražnatovića Arkana, ali i bliski prijatelj vođe zemunskog klana Luke Bojovića, ubijen je 02.04.2014 oko podne u kafiću „Mariki“ u Beogradu, dok su Stojan Novaković Cope takođe Arkanov prijatelj i sportski menadžer i bivši košarkaš Goran Ristanović teže ranjeni. On je u Arkanovoj Srpskoj dobrovoljačkoj gardi imao čin pukovnika, a prema pisanju medija označen je kao osoba bliska Luki Bojoviću. Njegovo ime pominje se i u plavoj i u beloj knjizi o kriminalnim klanovima crnogorske i srpske policije.
Stanko Subotić (Cane)	1959-	Subotić je široj javnosti Srbije postao poznat tek 2001. godine kada ga je, u seriji politički naručenih tekstova, zagrebački nedeljnik „Nacional“ optužio da je zajedno sa crnogorskim predsednikom Milom Đukanovićem i vodećim opozicionim liderom u Srbiji Zoranom Đinđićem, u drugoj polovini devedesetih godina navodno švercovao cigarete.
Kristijan Golubović (Kiki)	1969-	Jedan od retkih preživelih posle ratova srpskih bandi iz 1990-ih, srpski je kriminalac i televizijska ličnost. Od septembra 2020. godine ušao je u četvrtu sezonu rijalitija Zadruga.
Milorad Ulemek (Legija)	1968-	Služio u redovima Srpske dobrovoljačke garde, komandant Crvenih beretki, organizator Atentata na Zorana Đinđića, što je kasnije na suđenju i dokazano. Mnogi njeni članovi su nakon atentata optuženi za najteža kriminalna dela, ubistva, otmice, razbojništva, a neki od njih su i osuđeni.
Miloš Simović	1979-	Član zemunske bande, saučesnik Pokušaj atentata na Zorana Đinđića
Luka Bojović (Pekar)	1973-	Zamenik Željka Ražnatovića za komandanta Srpska dobrovoljačka garda
Vladimir Milisavljević (Vlada Budala)	1976-	Član zemunskog klana, saučesnik u Pokušaj atentata na Zorana Đinđića. Prilikom hapšenja policija je pronašla više od pola miliona evra, oružje, drogu, opremu za uzgajanje marihuane i falsifikovane putne isprave koje su bile skrivene u iznajmljenim stanovima.
Sreten Jocić (Joca Amsterdama)	1962-	Najpoznatiji mafijaš iz Holandije, uvozio je kokain iz Kolumbije. Radio je za Duju Bećirovića u podzemlju Beograda, a šef je postao nakon ubistva koje mu je naredio Bruinsma, Klas. Uhapšen 2002. godine u Bugarskoj. Sa kriminalnom grupom Surčinski klan plijenio je kompanije. Optužen za ubistvo Ive Pukanića, automobil-bomba 2008. godine u Zagrebu.
Darko Šarić	1969-	Vođa moćne bande koja je kokain donosila iz Južne Amerike preko Balkana, u zapadnu Evropu. Nakon višegodišnjeg bekstva, kao organizator kriminalne grupe koja je „oprala” više od 20 miliona evra, proglašen je krivim jer je „prljav” novac od šverca kokaina investirao u legalne tokove.
Veljko Belivuk	1985-	Osnivač kriminalne organizacije Belivuk klan poznatiji kao Velja Nevolja govori o tome da je ova kriminalna grupa bila spremna za obračun sa državom. Belivuk je široj javnosti postao poznat 2016. godine posle napada na Božu Kumburovića i Nebojšu Petkovića, članove obezbeđenja direktora FK Partizan Miloša Vazure.
Marko Miljković	1989-	Pomoćnik Velje Nevolje žrtvi sjekao na živo uši i nos, sve snimljeno mobilnim, pripadnik kriminalne organizacije Belivuk klan Marko Miljković, desna ruka Belivuka, zvanog Velja Nevolja, sumnjiči se da je u bandi bio glavni za likvidacije i monstruozna mučenja protivnika.
Darko Elez	1980-	Osumnjičeni je višestruki povratnik u izvršenju najtežih krivičnih dela, uhapšen u Beogradu u decembru 2020. godine, za teška krivična dela organizovani kriminal - ubistvo Siniše Miličevića Tigra u Istočnom Sarajevu, pokušaj ubistva dve osobe u Bijeljini i iznuda, počinjena od 2015. do 2019. godine.
Atentati i povezani ljudi
Klaas Bruinsma (narko-bos)	1953-1991	Umešan u ubistvo beogradskog narkobosa Duje, za koje je 27. juna 1991. godine pucao Martin Hoagland, policajac kojeg je angažovao Joca Amsterdam
Radoica Nikčević	1948-1993	Sarađivao sa Služba državne bezbednosti Jugoslavije i pomagao Željku Ražnatoviću. Sumnja se da ima veze sa Medellin Drug Cartel. Ubijen 7. oktobra 1993.
Radislava Vujasinović (Dada)	1964-1994	Radila je za časopis „Duga“, u svojim člancima kritikovala krivične autoritete. Pronađen mrtav 8. aprila 1994. Zvanična verzija smrti je samoubistvo. Iako javnost tvrdi da je došlo do ubistva sa predumišljajem, nije pronađen nijedan osumnjičeni
Radovan Stojičić Badža	1951-1997	General srpske policije, načelnik Službe javne bezbednosti i zamenik ministra unutrašnjih poslova Srbije. Ubijen je 11. aprila 1997. godine, u restoranu Mama Mia u Beogradu. Njegovo ubistvo i dan-danas nije rasvetljeno.
Vladan Kovačević „Vlada Tref”	1958-1997	Ubijen 20. februara 1997. Biznismen, bivši autotrkač i prijatelj Marka Miloševića.
Maja Pavić	1972-1997	Novinarka TV Pink. Ubijena sa svojim dečkom Radetom Ćaldovićem 14. februara 1997. godine; gangsteri su je upucali u automobilu u Francuskoj ulici, u centru Beograda.
Zoran Todorović Kundak	1959-1997	Generalni direktor „Beopetrola”, suvlasnike firme „Tim trejd” i generalni sekretar Jugoslovenske levice (JUL). 24. oktobar 1997 — ubijen je ispred zgrade građevinskog preduzeća „Napred”.
Slavko Ćuruvija	1949-1999	Osnivač listova „Nedeljni telegraf“, „Dnevni telegraf“ i „Evropljanin“. Ubijen je na Uskrs 1999. godine, tokom NATO bombardovanja Srbije nakon sukoba sa vlašću Slobodana Miloševića zbog neslaganja oko izveštavanja o ratu na Kosovu i Metohiji.
Dando Jil	1961-1999	TV voditeljka BBC-a radi više od 14 godina. Pucao je atentator iz Jugoslavije ispred njene kuće u Fulhame
Zoran Skole Uskoković	1963-2000	Ubili su je 27. aprila 2000. razbojnici iz zemunske grupe
Branislav Dugi Lainović	1955-2000	Preduzetnik iz Novog Sada a, ubijen 21. marta 2000. Miloš Simović iz zemunske grupe
Momir Gavrilović	1959-2001	Ubio ga je Milorad Ulemek iz političkih razloga 2001. godine: Ulemek je želeo da ubedi javnost da je Zoran Đinđić umešan u smrt, plašeći se da će otkriti svoje veze sa podzemljem. Na mestu smrti pronađeni su tragovi DNK atentatora na Zemunske Sretko Kalinicha
Smail Tarić	1981-2008	Uhapšeni Velibor Bakić i Miloš Rašić iz beranske kriminalne grupe, kao motiv ubistva navedena je Bakićeva sumnja da ga je Tarić prijavio policiji za nedozvoljeno držanje dva pištolja, zbog čega je on bio u pritvoru. Bakić osuđen je na 15 godina zatvora zbog ubistva, Rašić je oslobođen optužbi zbog nedostatka dokaza.
Danilo Radonić	1948-2011	Godine 1985. Andrija „Laki“ Lakonič je pokušao atentat na njega u jednom beogradskom restoranu. 6. septembra 2011. godine atentatora ga ubio i ubio
Boško Raičević	1971-2012	Saučesnik Andrije Draškovića iz organizovane kriminalne grupe, poreklom iz Crne Gore, za čije ime se vezuju određeni sumnjivi poslovi i rođačke veze sa Draškovićem, osuđenim za ubistvo Surčinca Zorana Plećića Pleće 1998. godine.
Radojica Joksović (Joksa)	1980-2012	Bliski rođak Nebojše Joksovića, zaštićenog svedoka u slučaju protiv Darka Šarića, ubijen je u svom automobilu eksplodirala bomba podmetnuta ispod njegovog "audija A6".
Nikola Bojović	1974-2013	Mlađi brat Luke Bojovića, jednog od vođa zemunske klana. Ubijen od strane ugovornog ubice 29. aprila 2013
Vojislav Stanimirovič	1937	Učesnik pljačke Villa Vizcaia 1971. Došao u Sjedinjene Države 1962. godine, bio je član bande IAHS i grupe Pink Panthers
Pavle Stanimirović	1972	Sin Vojislava Stanimiroviča bio je siguran kreker i opljačkao zlatare. Završio je u zatvoru, nakon puštanja raskinuo je sa podzemljem. Živi u Majamiju, sada je pisac i TV i radio voditelj

Aktivnost van Srbije

Međunarodna mreža kradljivci nakita jedna od najpoznatijih srpskih bandi Pink panteri bavili su se pljačkom raznih salona i prodavnica, dok su metodama izvršavanja zadataka pristupali na prilično nekonvencionalan način, što su čak i kriminolozi. priznavali, odgovorni su za neke od najsmelijih krađa u kriminalnoj istoriji.

Oni su ciljali nekoliko zemalja i kontinenata, a među njihove krađe uključuju i najuspešniju japansku pljačku ikada. Interpol procenjuje da su Pink panteri ukrali robu vrednu najmanje 130 miliona američkih dolara u Dubai, Švajcarskoj, Japanu, Francuskoj, Nemačkoj, Luksemburgu i Monaku. Prema istrazi, 9. decembra 2008. opljačkali su salonski nakit Hari Vinston u Parizu, izvadivši nakit vredan više od 80 miliona evra; do maja 2010. godine, količina plena iznosila je 250 miliona evra.

Australija

Prvi srpski mafijaški klan formiran je sedamdesetih godina 20. veka od jugoslovenskih emigranata koji su posedovali 15 kafana u Sidneju, Vulongongu i Melburnu. Milivoje Matović zvani „Miša Kobra” bio je odličan pokeraš, u Australiju je stigao 1986. i neko vreme radio kao taksista, ali se vrlo brzo, zahvaljujući pokeru podigao dosta visoko i postao jedan od vodećih ljudi u podzemlju. Miša Kobra je početkom 90-ih imao sukob sa Žoržom Stankovićem zbog toga što je ovaj maltretirao Mišinog mlađeg brata Bracu. Kada je Miša upozorio Žorža da mu ne dira brata zbog kockarskih dugova, koje će on da podmiri, Stanković je u Australiju poslao svog sina Baticu da preti.

Mediji su tada našli motiv u sukobu Matovića sa Stankovićem i njegovim sinom Baticom, jer su pokušali da ga reketiraju u Sidneju. Ali, ova priča je kasnije demantovana. Ispred tržnog centra „Merkator” u Bulevaru Lenjina, na Novom Beogradu ubijen je Georg Žorž Stanković (1947—1993), vlasnik nekoliko lokala sa bilijar klubovima i poker aparatima. Ubistvo su izvršila dva atentatora, koja nikada nisu otkrivena. U beogradskom podzemlju smatralo se da je ovo ubistvo osveta Milivoja Matovića zvanog „Miša Kobra” Žoržovom sinu Božidaru Batici Stankoviću za ubistvo njegovog brata. Kada je Milivoje Matović ubijen 2003. svi australijski mediji su nekoliko dana pisali o tome kao o obračunu u srpskom podzemlju u Sidneju.

Ispostavilo se 2005. godine da se oko 20 predstavnika zemunske kriminalne grupe skrivalo u Australiji. Bokser Božidar Cvetić, na koga je izvršen atentat 2002. godine, počeo je da radi kao izbacivač u jednom od australijskih klubova i u intervjuu je rekao da mu je australijska policija pokazala fotografije oko 150 srpskih bandita koji deluju u Australiji. U maju 2007. australijska policija objavila je da su tinejdžeri iz srpske zajednice regrutovani u motocikl-bande.

Austrija

Srpska mafija aktivna je u Austriji od 1970-ih. Beč je bio dom mnogih srpskih mafijaša. Veljko Krivokapić se sastao sa svojim bivšim saučesnikom Ljubom Zemuncem, gde je između njih izbila tuča, u kafeu „Haup trost” u Beču 27. oktobra 1978. godine, trojica napadača su nasrnula na Krivokapića, pri čemu su ga dvojica držala za ruke, dok ga je treći iz sve snage punom flašom vina udario u glavu od čega je Krivokapić preminuo. Operativnim radom policije, od otiska prstiju sa flaše utvrđeno je da pripadaju jednom od najbližih saradnika Ljube Zemunca Radetu Ćaldoviću koga je Krivokapić četiri godine ranije ranio u obračunu u Nemačkoj, za ubistvo je bio osumnjičen i Magaš. Pink panteri su takođe delovali u Austriji.

U nekim delovima austrijske metropole dominiraju kriminalci sa Balkana, srpska mafijaška banda već godinama širi strah i teror. Atentati, pljačke, provale, iznuda, trgovina drogom i oružjem. Osim dilovanja droge u Austriji se veliki broj ljudi sa naših prostora bavi i podvođenjem, takođe, Beč je i stanica za ukradene automobile iz zemalja zapadne Evrope. 1992. godine, kriminalna grupa iz Smedereva uspela je čak da kompromituje i šefa bečke policije koji je bio zadužen za drogu. Srpska mafija bila je glavni operater trgovine drogom i šverca cigareta u Austriji 2004. godine.

Belgija

Iz ideoloških i političkih razloga, srpski i albanski mafijaši vodili su neobjavljeni rat: Srbi su sumnjali da Albanci podržavaju kosovski separatizam. Veselin Vukotić (Vesko) je u Belgiji bio u pritvoru zbog sumnji da je po nalogu saveznog DB-a bivše SFRJ u Briselu ubio saradnika CIA Enver Hadria, koji je nekada radio za jugoslovenski DB, ali i za sovjetski KGB. Političkog emigranta kosovskih Albanaca, organizatora protesta u bivšoj Jugoslaviji. Envera ubila je 25. februara 1990. godine, u Briselu kriminalna grupa u kojoj su bili Vukotić, Andrija Lakonić (Laki) i Darko Ašanin. Veruje se da su sva trojica delovala po dojavi UDBE (jugoslovenskih specijalnih službi), a ovu verziju podržava i štampa. Ašanin je kao počinilac ubistva uhapšen 1994. godine u Grčkoj.

Belgijska policija je 2018. godine, uhapsila srpskog fudbalskog menadžera Dejana Veljkovića, zajedno sa Ivanom Lekom trenerom FK Klub Briž, zbog sumnje da su nameštali utakmice, prali novac i korupciju.

Bosna i Hercegovina

Srpska mafija je najveća organizovana kriminalna grupa u Bosni i Hercegovini koja djeluje izvan Republike Srpske. Takozvani „Zemunski klan” je aktivan u Bosni. Darko Elez, jedna od mafijaških vođa, osumnjičen za najteža krivična dela, koji je ulivao strah građanima Srbije i Bosne i Hercegovine. Elez je suradnik Veljka Belivuka, osnivača kriminalne organizacije Belivuk klan poznatiji kao Velja Nevolja.

U saopštenju policije se navodi da je ova kriminalna grupa od 2006. godine na teritoriji zapadnog Balkana, pripremala i činila najteža krivična dela: ubistva, iznude, ucene, razbojništva, krijumčarenje i trgovinu narkoticima, oružjem, eksplozivnim napravama, motornim vozilima i pranje novca. Elez je počinio niz teških krivičnih djela organizovanog kriminala izvršenih 2015, 2017, 2018. i 2019. godine. Neka od krivičnih djela za koja je Elez osumnjičen su i dve mafijaške likvidacije – vlasnika svadbenog salona „Rodeo” Siniše Miličevića zvanog Tigar u maju 2018. godine i vlasnika noćnog kluba „Sparta” Miloša Ostojića u januaru 2019. godine u Istočnom Sarajevu. Takođe, osumnjičen je i za planiranje i pokušaje ubistva na području Bijeljine, iznude, zastrašivanja i druga krivična djela.

Bugarska

Vođa „Zemunski klan” Dušan Spasojević koristio je kanale za snabdevanje heroinom kroz Sofiju. 1997. godine na srpsko-bugarskoj granici zaplenjeno je 350 kilograma heroina. Sreten Jocić (zvani „Joca Amsterdam”) pobegao je iz pritvora u Holandiji 1993. godine; otputovao je u Bugarsku gde će nastaviti šverc droge pod pseudonimom „Marko Milosavljević“ (što je slučajno isto ime kao zapaženi srpski fudbaler). „Joca Amsterdam” uhapšen je 2002. godine i izručen Holandiji.

Član zemunskog klana Nenad Milenković (Milenko) uhapšen je 2003. godine u odmaralištu Varna, na osnovu međunarodne poternice srpske policije nakon operacije Sablja. Bio je osumnjičen za organizovanje najmanje tri ubistva u Bugarskoj i oko 20 u Srbiji. „Zemunski klan” je uspešno upravljao prometom droge iz Bugarske posle 2003. godine, preuzimajući tržište od Surčinog saradnika Sretena Jocića. Hrvatski ubica Robert Matanić i njegove kolege angažovani su od „Zemunskog klana” da ubiju članove konkurentske bugarske mafije za balkanski put droge.

Velika Britanija

Dana 2. juna 2009. godine, šest Srba je, zajedno sa nekoliko Izraelaca, osuđeno za krijumčarenje marihuane od 12,5 tona (36 miliona funti), pod dirigentskom palicom izraelske mafije. Marihuana je zaplenjena dok je tegljač pod izraelskom zastavom putovao iz Laraša, Maroko do Sauthemptona. Poznata srpska kriminalna grupa Pink panteri takođe su delovali u Londonu.

Danska

Danska policija nedavno je priznala da u ovoj zemlji, ali i u celoj Skandinaviji deluje „jugoslovenska mafija“. Trenutno tri dobro organizovane multietničke grupe, predvođene srpskim šefovima, stvaraju najviše problema policiji u Kopenhagenu i drugim većim danskim gradovima. Te grupe uglavnom švercuju oružje i uvoze drogu za dansko i švedsko tržište, pre svega kokain.

Srpsko-danski glumac Slavko Labović, koji je glumio Radovana u filmu „Diler“, serija o srpskoj mafiji koja se bavila preprodavcima droge tokom 1990-ih u Srbiji. uhapšen je, zajedno sa bratom, zbog posedovanja ilegalnog oružja (napunjenog pištolja) u Švedskoj. Bio je direktor kompanije RK u Danskoj, ilegalne kompanije za kockanje u vlasništvu Radeta Kotura (Švedskog, kralja kockanja), koji je osuđen na 14 godina zatvora u Okružnom sudu u Geteborgu za naručeno ubistvo crnogorskog biznismena Ratka Đokića.

SAD

Poznato je učešće balkanskih kriminalnih grupa u Sjedinjenim Državama. Jedan od najzloglasnijih Srba koji je stigao u Njujork 1956. bio je Vojislav Stanimirović, (zvani Aca) američki novinar rođen u Srbiji. Bio je odgovoran za pljačku Vile Vizkaia. Njegov sin Pavle Stanimirović nastavio je tradiciju kriminala u poznatoj grupi Pink panteri. Najpoznatiji je Boško Radonjić, vođa irsko-američke organizovane kriminalne grupe „Vesties“, i Leva ruka šefa LCN-a, Džona Gotija iz 1988–92.

Slovenija

Slovenija je od 2004. godine svedok rastućeg trenda trgovine ljudima balkanskih organizovanih kriminalnih grupa. Srpski organizovani kriminal upravlja švercom cigareta i trgovinom oružjem.

Finska

Trgovina ljudima i ilegalna imigracija u Finskoj raste, a organizovane srpske kriminalne grupe upravljaju od 2004. godine. Osam osoba uhapšeno je u zajedničkoj operaciji srpske i finske policije, 4. oktobra 2019. godine. Finska policija je istovremeno pronašla tri laboratorije za proizvodnju marihuane na teritoriji ove zemlje i u njima je uhapsila tri državljanina Srbije.

Češka

Kriminalci iz Srbije izabrali su Prag, glavni grad Češke Republike, kao jedno od savršenih mesta za obavljanje svojih prljavih poslova. Grad na obali Vltave jedno je od omiljenih turističkih odredišta u Evropi, ali privlači i druge „goste“ - članove organizovanih kriminalnih grupa sa Balkana. Prag se nalazi u „srcu“ Starog kontinenta i idealno je mesto za logističke operacije „naših“ mafijaša.

Fakt i činjenice

Podaci policije pokazuju da organizovane kriminalne grupe u Srbiji sarađuju sa kriminalnim grupama u regionu i „širem okruženju“, kao i da se ta saradnja odvija bez obzira na etničku pripadnost zločinaca. „Područje Kosova i Metohije ima posebnu ulogu, što je važna tačka u trgovini i švercu narkotika i trgovini i švercu ljudi.

Prema Interpolu, srpska mafija deluje u najmanje 10 zemalja, a Interpol traži 350 srpskih državljana koji se smatraju najbližim saradnicima vođa najvećih zločinačkih kartela, a u svetu su poznati kao „inteligentni lopovi“, čije su likvidacije izvedene bez traga i čije pljačke imaju filmske scenarije.

Svetski mediji sve kriminalne grupe sa teritorije Sovjetskog Saveza nazivaju ruskom mafijom, tako su i mafijaši iz bivše Jugoslavije označeni kao Srbi. „Mnogi mediji zapravo ne žele da razlikuju Srbe od Hrvata ili Muslimana, pa se često organizovane kriminalne grupe i svi zločinci sa ovog balkanskog područja u novinskim izveštajima nazivaju srpskom mafijom".

U popularnoj kulturi

Igrani filmovi

• Apsolutnih sto, srpski film (2001)
• Pušer (film) (2012)
• Klopka (film iz 2007)
• Rane (film), srpski film (1998)
• Vidimo se u čitulji, dokumentarni film iz (1994)
• Četvrti čovek, srpski triler iz (2007)
• U Kini jedu pse (1999)
• Južni vetar, srpski film (2018)

TV serija

• Zemunski klan, dosije (2015)
• Ubice mog oca, srpska je kriminalistička televizijska serija (2016)
• Moć (TV serija) (2016. sezona 3)
• Južni vetar (TV serija), srpska je kriminalistička televizijska serija, nastavak prvog dela filma (2020)

Klan (TV serija)

Književnost

• Prvo pravilo (Robert Kreis, 2010)

Računarske igre

• Grand Theft Auto IV, akciono-avanturistička video igra. Glavni lik je Niko Belić, srpskog porekla. umešan u organizovani kriminal.

Literatura

• Bošković, Goran (2017). Organizovani kriminal (Treće izdanje izd.). Beograd. ISBN 978-86-7020-284-9. CS1 održavanje: Tekst viška (veza)
• Lyman, Michael D. (2011). Organized crime (5th izd.). Upper Saddle River, N.J.: Pearson Prentice Hall. ISBN 9780132457774. 

Spoljašnje veze

• Srpski kriminalci
• Organizovani kriminal na Balkanu
• Destruktivne sekte i organizovani kriminalitet
• Kako je srpska mafija postala lider u švercu droge?

Mediji vezani za članak Srpska mafija na Vikimedijinoj ostavi