Википедија

Turizam u Vojvodini

Autonomna Pokrajina Vojvodina je autonomna pokrajina u Srbiji, koja se nalazi na severnom delu države, u Panonskoj niziji Centralne Evrope. Novi Sad je najveći grad i administrativni centar Vojvodine, i drugi po veličini grad u Srbiji.[1] Vojvodina ima preko 1,93 miliona stanovnika (otprilike 21,56% stanovništva Srbije). Vojvodina ima multietnički i multikulturalni identitet,[2] sa većim brojem mehanizama za promociju manjinskih prava; postoji više od 26 etničkih grupa u ovoj pokrajini,[3][4] koja ima šest zvaničnih jezika.[5][6]

Veći deo Vojvodine je ravnica, ali ima nekoliko planinskih oblasti, kao što su Fruška gora, Vršačke planine, Titelski breg i Zagajička brda, kao i peskovitih područja, kao što su Deliblatska peščara (sa nadimkom „Evropska Sahara") i Subotička peščara.

Takođe ima puno vodenih površina u Vojvodini, uključujući reke, jezera, bare i veštačke kanale koji se koriste za poljoprivrednu proizvodnju i vodeni saobraćaj (najpoznatiji od njih je Kanal Dunav-Tisa-Dunav). Glavne reke u ovom predelu su Dunav, Sava, Tisa, Begej, Tamiš, Karaš, Bosut itd, dok su glavna jezera i bare Palićko jezero, Ludoško jezero, Ledinačko jezero, Rusanda i Obedska bara.

Lov i ribolov uredi

 
Fruška gora – pogled sa juga
 
Dunav u blizini Futoga

Lovišta u Vojvodini uključuju poljoprivredna zemljišta i šume. Glavna poljoprivredna lovišta u Vojvodini su smeštena u blizin Bečeja, Sente, Kanjiže, Novog Kneževca, Ečke, Novog Miloševa, Padeja, Kikinde, Ade i Sombora. Glavna šumska lovišta su u Posavini, Podunavlju, na Fruškoj gori, Vršačkim planinama i u Deliblatskoj i Subotičkoj peščari. Životinje koje se love uključuju zečeve, jelene, različite vrste ptica, divljih svinja, muflona itd.

Glavna ribolovišta u Vojvodini su na Dunavu, kod Apatina, Sombora, Bačke Palanke i Novog Sada, na Savi kod Sremskoj Mitrovici, na Bosutu kod Šida, na Obedskoj bari u Sremu, na Palićkom jezeru u Bačkoj, na Kanalu Dunav-Tisa-Dunav, na Tisi i Tamišu, kao i na jezerima i kanalima u južnom Banatu, u blizini Bele Crkve i Kovina.

Festivali uredi

Festivali hrane uredi

Neki od glavnih festivala hrane u Vojvodini uključuju sledeće:

  • Bostanijada (festival lubenice) u Šašincima (održava se u avgustu)
  • Bostanijada (festival lubenice) u Rivici (održava se u avgustu)
  • Bostanijada (festival lubenice) u Silbašu (održava se u julu)
  • Pileći festival u Žitištu (održava se u septembru)
  • Gulašijada (festival gulaša) u Debeljači (održava se u maju)

Festivali pića uredi

 
Rimski car Prob (276–282) „otac“ proizvodnje vina u Vojvodini

Proizvodnja vina u Vojvodini ima vrlo dugu tradiciju. Počela je sa rimskim carem Probom (276–282), koji je rođen u Sirmijumu (moderna Sremska Mitrovica u Vojvodini) i koji je zasadio prve biljke Vitis vinifera na Fruškoj gori.

Neki od glavnih festivala vina u Vojvodini uključuju sledeće:

  • Dani vina u Malom Iđošu (održava se u februaru)
  • Dani vinara i vinogradara – Sveti Vinko u Subotici (održava se u januaru)
  • Dani vinara i vinogradara – Sveti Trifun u Subotici (održava se u februaru)
  • Dani berbe grožđa u Vršcu (održava se u septembru)
  • Grožđebal u Sremskim Karlovcima (održava se u septembru)
  • Dani vina u Rivici, početkom godine[7]

Kulturno nasleđe uredi

Srpski pravoslavni manastiri uredi

 
Mapa sa manastirima Srpske pravoslavne crkve u Vojvodini
 
Manastir Kovilj
  • Beočin – Vreme osnivanja je nepoznato. Prvi put se spominje u turskim spisima iz 1566/1567. godine.
  • Bešenovo – Prema legendi, manastir Beneševo je osnova srpski kralj Dragutin krajem 13. veka. Najraniji istorijski zapis o ovom manastiru je iz 1545. godine.
  • Velika Remeta – Tradicionalno, osnivanje ovog manastira vezano je za kralja Dragutina. Najraniji istorijski zapis o ovom manastiru je iz 1562. godine.
  • Vrdnik-Ravanica – Tačno vreme osnivanja nije poznato. Zapisi sugerišu da je crkva izgrađena za vreme Mitropolita Serafima, u drugoj polovini 16. veka.
  • Grgeteg – Prema tradiciji, ovaj manstir je osnovao Zmaj Ognjeni Vuk (despot Vuk Grgurević) 1471. godine. Najraniji istorijski zapisi o ovom manastiru su iz 1545/1546. godine.
  • Divša – Veruje se da je ovaj manastir osnovao despot Jovan Branković krajem 15. veka. Najraniji istorijski zapisi o ovom manastiru su iz druge polovine 16. veka.
  • Jazak – Ovaj manastir je osnovan 1736. godine.
  • Krušedol – Ovaj manastir su osnovali episkop Maksim (despot Đorđe Branković) i njegova majka Angelina između 1509. i 1516. godine.
  • Kuveždin – Tradicionalno, osnivanje se pripisuje Stefanu Štiljanoviću. Prvi pouzdani izvori u vezi sa njim su iz 1566/1569. godine.
  • Mala Remeta – Osnivanje se tradicionalno pripisuje srpskom kralju Dragutinu. Najraniji istorijski izvori o ovom manastiru su iz sredine 16. veka.
  • Novo Hopovo – Prema tradiciji, manastir su izgradili despoti iz porodice Brankovića. Prvo pouzdano spominjanje manastira je iz 1641. godine.
  • Privina Glava – Prema legendama, manastir Privina Glava je osnovao čovek pod imenom Priva, u 12. veku. Najraniji istorijski zapisi o ovom manastiru su iz 1566/1567. godine.
  • Petkovica – Prema tradiciji, osnovala ga je udovica Stefana Štiljanovića, despotica Jelena. Najraniji istorijski zapisi o ovom manastiru su iz 1566/1567. godine.
  • Rakovac – Prema legendi napisanoj 1704. godine, Rakovac je nasleđe određenog čoveka, Rake, dvoranin despota Jovana Brankovića. Legenda kaže da je Raka podigao manastir 1498. godine. Najraniji istorijski zapisi o ovom manastiru su iz 1545/1546. godine.
  • Staro Hopovo – Prema tradiciji, manastir je osnovao episkop Maksim (despot Đorđe Branković). Pouzdani podaci o manastiru su iz 1545/1546. godine.
  • Šišatovac – Osnivanje ovog manastira se pripisuje prebeglim monasima iz srpskom manastira Žiča. Pouzdani podaci o životu ovog manastira su iz sredine 16. veka.
  • Kovilj je manastir u opštini Novi Sad. Rekonstruisan je između 1705. i 1707. godine. Prema legendi, manastir Kovilj je osnovao prvi srpski arhiepiskop Sveti Sava u 13. veku.
  • Bođani je manastir u opštini Bač. Osnovan je 1478. godine.
  • Mesić je manastir u opštini Vršac. Osnovan je u 15. veku.
  • Manastir Vojlovica je manastir u opštini Pančevo. Osnovan je tokom vremena despota Stefana Lazarevića (1374–1427).
  • Manastir Svete Trojice u Kikindi. Izgrađen je 1885–87. godine kao zadužbina Melanije Nikolić-Gajčić.
  • Bavanište je manastir u opštini Kovin. Osnovan je u 15. veku, a uništen 1716. godine. Ponovo je izgrađen 1858. godine.
  • Središte je manastir u opštini Vršac. Osnovan je u 15. veku.

Ostale važne znamenitosti uredi

Vidi još uredi

Reference uredi

  1. ^ Serbia: Regions, Districts and Major Cities - Population Statistics in Maps and Charts
  2. ^ „Pokrajinska vlada[[Kategorija:Botovski naslovi]]”. Arhivirano iz originala 12. 02. 2012. g. Pristupljeno 22. 08. 2014.  Sukob URL—vikiveza (pomoć)
  3. ^ Serbian Government >> Facts about Serbia >> Serbia in Images
  4. ^ „Arhivirana kopija”. Arhivirano iz originala 27. 12. 2008. g. Pristupljeno 22. 8. 2014. 
  5. ^ Beogradski centar za ljudska prava - Belgrade Centre for Human Rights
  6. ^ „Arhivirana kopija”. Arhivirano iz originala 15. 6. 2013. g. Pristupljeno 22. 8. 2014. 
  7. ^ „Manifestacije”. TO Irig. Pristupljeno 9. 12. 2018. 

Literatura uredi

  • Milan Vranić, Vojvodina – turistički vodič, Novi Sad, 1998.

Spoljašnje veze uredi

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Туризам_у_Војводини&oldid=27395844”