Upravni okruzi Srbije
Upravni okruzi su oblik organizacije državne uprave Republike Srbije, namenjeni dekocentraciji organa državne uprave.[1] Nemaju nadležnosti lokalne samouprave niti su deo teritorijalne organizacije Republike Srbije. Prema Zakonu o državnoj upravi je određeno da se upravni okrug obrazuje radi vršenja poslova državne uprave izvan sedišta organa državne uprave.[2]
Uredbom Vlade Republike Srbije, od 29. januara 1992. godine, određeni su poslovi državne uprave koje ministarstva obavljaju izvan svojih sedišta u okruzima kao područnim središtima državne vlasti. Prema uredbi Vlade Srbije iz februara 2006. godine okruzi menjaju ime u upravni okruzi.[3][4]
Upravni okruzi u Srbiji uredi
Upravni okrug je područni centar državne uprave koji obuhvata okružne područne jedinice. U upravnom okrugu organ državne prave, po sopstvenoj odluci, može da vrši poslove državne uprave kao što su: rešavanje u upravnim stvarima u prvom stepenu ili o žalbi, vršenje nadzora nad radom imaoca javnih ovlašćenja i vršenje inspekcijskog nadzora.
U Republici Srbiji postoji 29 upravnih okruga, a područje svakog od upravnih okruga obuhvata određeni broj opština i gradova.
Region Beograda (grad Beograd) ima status posebne upravne jedinice u Srbiji, koja ima svoju upravu: Skupštinu grada Beograda, gradonačelnika grada Beograda, Gradsko veće grada Beograda i Gradsku upravu grada Beograda. Područje grad Beograda je podeljeno na 17 gradskih opština, koje imaju svoje lokalne organe vlasti. Podela grada Beograda na gradske opštine utvrđuje se statutom grada Beograda.
Spisak upravnih okruga uredi
¹ Indeks (I) je količnik brojeva stanovnika okruga prema Popisu 2011. i prema Popisu 2002., pomnožen sa 100 (Indeks 2002. = 100);
² Jedinice lokalne samouprave su gradovi i opštine. Pojedini gradovi su podeljeni na gradske opštine, koje suštinski nemaju nadležnosti lokalne samouprave, već su ispostave Gradske samouprave. Stoga su gradske opštine nabrojane u zagradi i označene zakošenim slovima;
³ Upravni okruzi na AP Kosovu i Metohiji. Nakon prelaska Kosova i Metohije pod privremenu upravu UNMIK 1999. godine, u ovoj pokrajini je usvojena drugačija teritorijalna organizacija. Okruzi kakve poznaje Republika Srbija (opisani u ovom članku) funkcionišu (u obimu već prema okolnostima) jedino u sredinama koje većinski nastanjuju Srbi.
4 Većina pripadnika albanske nacionalne manjine u Pčinjskom i Jablaničkom okrugu nije se odazvala Popisu 2011. godine, zbog čega date brojke ne odgovaraju stvarnom stanju. Slično tome, većina pripadnika albanske nacionalne manjine u datim okruzima nije se odazvala ni na Popisu 2002. godine, ali je u datom popisu urađena naknadna procena stanja.
Upravni okruzi i teritorijalna organizacija uredi
Republika Srbija je uređena Zakonom o teritorijalnoj organizaciji, usvojenim u Narodnoj Skupštini 29. decembra 2007. godine. Prema Zakonu, teritorijalnu organizaciju Republike Srbije kao teritorijalne jedinice čine opštine, gradovi i grad Beograd (tj. lokalne samouprave) i autonomne pokrajine – kao oblici teritorijalne autonomije.[5] Upravni okruzi nisu oblik teritorijalne organizacije.
Teritorijalne promene uredi
-
1993. g. -
2001. g. -
2005. g. -
2009. g. -
2010. g.
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ Milenković 2013, str. 312.
- ^ „Zakon o državnoj upravi”. Službeni glasnik RS (47). 20. 6. 2018. Arhivirano iz originala 25. 12. 2022. g.
- ^ „Administrativno teritorijalna podela Republike Srbije na pokrajine, okruge, opštine i Grad Beograd”. Republički zavod za statistiku. Arhivirano iz originala 19. 02. 2009. g.
- ^ „Uredba o upravnim okruzima”. Službeni glasnik RS (15). 27. 2. 2006. Arhivirano iz originala 15. 1. 2024. g.
- ^ „Zakon o teritorijalnoj organizaciji Republike Srbije”. Službeni glasnik RS (9). 4. 2. 2020. Arhivirano iz originala 1. 2. 2023. g.
Literatura uredi
- Milenković, Dejan (2013). Javna uprava — odabrane teme. Beograd: Čigoja štampa. ISBN 978-86-7558-959-4. Arhivirano iz originala 20. 4. 2023. g.
